نصرالله شیبانی
نصرالله شیبانی | |
---|---|
زادروز |
تهران 1258ش |
درگذشت | تهران 1338ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در مدرسۀ دارالفنون و نیز در بیروت |
شغل و تخصص اصلی | نمایندۀ مردم نطنز در دورۀ چهارم مجلس شورای ملی |
لقب | معروف به جلیلالملک |
گروه مقاله | تاریخ ایران |
پست تخصصی | مدیر مدرسۀ فلاحت -رییس مدرسۀ ایرانیان در بادكوبه- منشی در وزارت انطباعات و روزنامه های دولتی - رئیس كل تشریفات وزارت امور خارجه |
جوایز و افتخارات | مشروطه خواه و آزادى طلب تندرو |
نصرالله شیبانی (تهران 1258- همان جا 1338ش)
(معروف به جلیلالملک) نمایندۀ مردم نطنز در دورۀ چهارم مجلس شورای ملی، فرزند میرزا حسن معروف به میرزا آقاخان مستوفی. پدرش در اوایل جوانی شغل دولتی داشت. او مدتی در کسوت درویشی درآمد و اهل عرفان و تصوف شد، اما پس از مدتی درویشی را رها کرد و به کار کشاورزی پرداخت.
نصرالله شیبانی پس از انجام تحصیلات مقدماتى، براى ادامه تحصیل وارد مدرسۀ دارالفنون شد و علوم جدید را فرا گرفت. سپس، براى تكمیل تحصیلاتش در 1280ش راهی بیروت شد و چهار سال آن جا به تحصیل پرداخت.
او پس از بازگشت به تهران، مدیر مدرسۀ فلاحت شد و نظم و برنامۀ مشخص و جدیدی به آن جا داد.
با راه افتادن نهضت مشروطه، نصرالله شیبانی به مشروطه خواهان پیوست و از جمله مشروطه خواهان و آزادى طلبان تندرو شد. او پس از به توپ بستن مجلس، براى كمک به مشروطه خواهان به بادكوبه (باکو) رفت و از طرف ایرانیان مقیم قفقاز، به ریاست مدرسۀ ایرانیان در بادكوبه منصوب و آغازگر فعالیت های شدیدى علیه استبداد ایران شد.
پس از خلع محمدعلی شاه و پایان استبداد صغیر، او به تهران بازگشت و مدتی منشی در وزارت انطباعات و روزنامه های دولتی بود تا این که به استخدام وزارت امور خارجه درآمد. اولین مأموریت خارج از مرکزش، كارگزارى كرمانشاه بود كه با مخالفت روس ها مواجه شد و پیش از استقرار در سمت جدید، به تهران فراخوانده و معاون ادارۀ عثمانى شد.
او در اوایل جنگ جهانی اول به تهران انتقال یافت و پس از ترفیع مقام، رئیس كل تشریفات وزارت امور خارجه شد. نزدیک به چهار سال در آن سمت باقى ماند تا به نمایندگی کاشان در دورۀ چهارم مجلس شورای ملی انتخاب شد.
نصرالله شیبانی پس از پایان دورۀ نمایندگی اش به وزارت امور خارجه بازگشت و تا 1308ش، آن جا شاغل بود و پس از آن، بازنشسته شد.
او در 1338ش در تهران درگذشت.