نوریش، رونالد (۱۸۹۷ـ۱۹۷۸)
نوریش، رونالْد (۱۸۹۷ـ۱۹۷۸)(Norrish, Ronald)
| رونالد نوریش Ronald Norrish | |
|---|---|
| زادروز |
کیمبریج ۱۸۹۷م |
| درگذشت | ۱۹۷۸م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کیمبریج |
| شغل و تخصص اصلی | شیمی - فیزیک دان |
| گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل شیمی (۱۹۶۷)، بانی توسعه سینتیک واکنش به صورت شاخه ای مجزا در شیمی فیزیک، کشف اثر ژل توسط او و همکارانش |
شیمی- فیزیک‌دان انگلیسی. جایزه نوبل شیمی ۱۹۶۷ را با همکارش، جورج پورتر[۱]، به‌سبب بررسی واکنش‌های شیمیایی سریع[۲]، مخصوصاً واکنش‌هایی که با نور آغاز می‌شوند، دریافت کردند. بانی توسعۀ سینتیک واکنش[۳] به‌صورت شاخه‌ای مجزا در شیمی‌فیزیک[۴] بود. در کیمبریج زاده شد، در همان‌جا درس خواند، و دوران خدمت دانشگاهی‌اش را نیز همان‌جا سپری کرد. در ۱۹۳۷، استاد دانشگاه شد. در ۱۹۲۳، تحقیقات خود را در زمینۀ فتوشیمی[۵] آغاز کرد. به‌نظر می‌رسد که علاقه و تمایل او در استفاده از فلاش‌های نوری برای آغاز واکنش‌های فتوشیمیایی به‌سبب همکاری با دانشجویش جورج پورتر طی جنگ جهانی دوم، و به‌سبب بررسی روش‌های تضعیف و استتار فلاش تفنگ‌ها و ساخت مواد آتش‌زا برانگیخته شد. بر‌اثر تغییر زمان تأخیر بین دو فلاش، نوریش قادر بود سینتیک[۶]های تشکیل[۷] و واپاشی[۸] بسیاری از یون[۹]ها یا رادیکال[۱۰]های کوتاه‌عمر را مطالعه کند. او تصمیم گرفت این تکنیک‌ها را برای مطالعۀ واکنش‌های زنجیری[۱۱] به‌کار برد و اولین مطالعات خود را در زمینۀ سینیتیک‌های پلیمریزاسیون (بسپارش)[۱۲] صورت داد. او و همکارانش اثر ژل[۱۳] را کشف کردند که در مراحل پایانی پلیمریزاسیونِ رادیکال آزاد[۱۴] رخ می‌دهد.