نوفه
نوفه (noise)
(یا: آلودگی صوتی[۱]، صدای نامطلوب) از شکلهای بارز آلودگی بهشمار میآید، امّا بهعلت آنکه نزد افراد متفاوت، به یک میزان موجب آزار و اذیت نمیشود، اندازهگیری آن دشوار است. اگر سروصدا در باند بسامد باریک واقع شود، حتی اگر سطح آن زیر ۸۵ دسیبل باشد و فرد فقط برای مدّت کوتاهی در معرض آن قرار گیرد، ممکن است به فقدان شنوایی موقت بینجامد. سطوح پایینتر سروصدا حساسیّتزا و محرکاند، امّا ظاهراً خستگی را افزایش نمیدهند یا بر میزانِ کارآیی فرد تأثیر شدید نمیگذارند. فقدان شنوایی یکی از شکوههای رایج کسانی است که در خطوط تولید کارخانهها یا صنایع ساختمانی و راهسازی کار میکنند. بیماریهای روانی جزئی، کسالتهای مرتبط با فشار روانی، ازجمله فشار خون بالا و اختلال در الگوهای خواب، اغلب با سروصدا رابطه دارند، اگرچه برقراری پیوندهای علت و معلولی در اغلب موارد دشوار است. سروصدای زیاد یکی از آلایندههای عمدۀ شهرکها و شهرها بهشمار میآید. نوفۀ الکترونیک[۲] بهشکل سیگنالهای ناخواستهای بروز میکند که در مدارهای الکترونیک و در هنگام ضبط صدا یا تصویر از طریق میدانهای برقی یا مغناطیسی سرگردان و اتفاقی یا از طریق تغییرات و نوسانهای دمایی پدید میآیند. در دستگاههای الکترونیک ضبط و مخابرات، نوفۀ سفید[۳] غالباً بهشکل بسامدهای بالا یا سوت[۴] ظاهر میشود. ازجملۀ مزیتهای عمدۀ دستگاههای دیجیتال (رقمی)[۵] این است که عاری از چنین صداهاییاند و قادرند سیگنالهای دستخوش نوفه را بازیابی کنند یا بهبود بخشند.