هرتسفلد، ارنست امیل (۱۸۷۹ـ۱۹۴۸)
هِرْتْسْفِلْد، ارْنِسْت اِمیل (۱۸۷۹ـ۱۹۴۸)(Herzfeld, Ernest Emil)

| ارنست امیل هرتسفلد Ernest Emil Herzfeld | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۷۹م |
| درگذشت | ۱۹۴۸م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه های مونیخ و برلین |
| شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
| سمت | استاد جغرافیای تاریخی شرق و نیز زبان شناسی شرقی در دانشگاه برلین از ۱۹۱۸ تا ۱۹۳۵ و استاد آثار باستانی در بنیاد مطالعات عالی دانشگاه پرینستون از ۱۹۳۶، سرپرست گروه باستان شناسی موسسه شرقی دانشگاه شیکاگو در خاک برداری های تخت جمشید، عضو انجمن پادشاهی آسیایی لندن و فرهنگستان عربی دمشق |
| آثار | پازارگاد (۱۹۰۸)؛ نقوش برجسته سنگی ایرانی در ۲ جلد (۱۹۱۰ـ۱۹۲۰)؛ حفاری های باستان شناسی در دجله و فرات در ۴ جلد (۱۹۱۰ـ۱۹۲۰)؛ حفاری های سامرا در ۶ جلد (۱۹۲۱ـ۱۹۴۸) |
| گروه مقاله | خاورشناسی |
خاورشناس آلمانی. در دانشگاههای مونیخ و برلین درس خواند. از ۱۹۱۸ تا ۱۹۳۵ استاد جغرافیای تاریخی شرق و نیز زبانشناسی شرقی در دانشگاه برلین و از ۱۹۳۶ استاد آثار باستانی در بنیاد مطالعات عالی دانشگاه پرینستون بود. در ۱۹۰۳ به ایران سفر کرد و تقریباً تا پایان عمر بیشتر کار او خاکبرداری و باستانشناسی مناطقی چون کردستان و لرستان (۱۹۰۵)، استانبول و هند (۱۹۰۸)، ترکیه و افغانستان (۱۹۱۶ و ۱۹۲۴) و عراق و سوریه بود. در ۱۹۲۸ چندماهی در مشهد مرغاب کاوش کرد. سرپرست گروه باستانشناسی مؤسسۀ شرقی دانشگاه شیکاگو در خاکبرداریهای تخت جمشید بود و آثار هنری فراوانی در آنجا کشف کرد. عضو انجمن پادشاهی آسیایی لندن و فرهنگستان عربی دمشق بود. از آثارش: پازارگاد (۱۹۰۸)؛ نقوش برجستۀ سنگی ایرانی در ۲ جلد (۱۹۱۰ـ۱۹۲۰)؛ حفاریهای باستانشناسی در دجله و فرات در ۴ جلد (۱۹۱۰ـ۱۹۲۰)؛ حفاریهای سامرا در ۶ جلد (۱۹۲۱ـ۱۹۴۸)؛ پایکولی در ۲ جلد (۱۹۲۴)؛ باستانشناسی ایران در ۳ جلد (۱۹۲۹)، کتیبههای ایران باستان (۱۹۳۸)؛ ایران در شرق باستان (۱۹۴۱)؛ زردشت و جهان او (۱۹۴۷).