همایون فرخ، عبدالرحیم (کاشان ۱۲۵۳ـ تهران ۱۳۳۸ش)
| عبدالرّحیم هُمایونفرّخ | |
|---|---|
| زادروز |
کاشان ۱۲۵۳ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۳۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | مصحح، پژوهشگر |
| سمت | عضو فرهنگستان اول ایران |
| آثار | دستور جامع زبان فارسی، نمایشنامههای عمرولیث؛ هشت فرشته |
| گروه مقاله | ادبیات |
| خویشاوندان سرشناس | رکنالدین هُمایونفرّخ (فرزند) |
عبدالرّحیم هُمایونفرّخ (کاشان ۱۲۵۳ـ تهران ۱۳۳۸ش)
مصحح، پژوهشگر و عضو فرهنگستان اول ایران. به مطالعه در ادبیات پرداخت و انگلیسی را فراگرفت و چندی نیز نزد محمد قزوینی به تکمیل معلومات ادبی خود مشغول شد. سپس در زمان مستشاری میلسپو مترجم او شد و سمتهای مختلفی را برعهده گرفت. در ۱۳۱۷ش، به عضویت فرهنگستان برگزیده شد. وی پدر رکنالدین هُمایونفرّخ (ادیب و پژوهشگر) بوده است.
از آثار اوست: دستور جامع زبان فارسی، نمایشنامههای عمرولیث؛ هشت فرشته، و فرهنگهای دو زبانۀ انگلیسی و فارسی.