پروستاسیکلین

پروسْتاسیکْلین (prostacyclin)

در پزشکی، نوعی پروستاگلاندین. در یاخته‌های اندوتلیال جدار رگ‌ها ساخته می‌شود. این ترکیب از تجمع پلاکتها در دستگاه قلب و عروق جلوگیری می‌کند و در نهایت مانع از تشکیل لخته می‌شود. پروستاسیکلین همچنین گشاد‌کنندۀ بسیار قوی عروق است و باعث گشادشدن رگ‌ها می‌شود. در بیماران دیالیزی، برای جلوگیری از تجمع پلاکت‌ها هنگام دیالیز از پروستاسیکلین، به‌تنهایی یا همراه با هپارین، استفاده می‌کنند. نیم‌عمر این ترکیب کوتاه و حدود سه دقیقه است. به‌همین‌علت، تزریق درون وریدی و ممتد صورت می‌گیرد. عوارض جانبی پروستاسیکلین عبارت‌اند از سرخ‌شدن صورت، کاهش فشار خون، و سردرد که به‌علت خاصیت گشادکنندگی عروق پروستاسیکلین ایجاد می‌شوند.