کروم

کروم (chromium)
مشتق از واژه‌ای یونانی به‌معنی رنگ عنصری فلزی، به‌رنگ خاکستری مایل به سفید، سخت و شکننده، با نماد Cr، عدد اتمی ۲۴، و جرم اتمی نسبی ۵۱.۹۹۶. نقطۀ ذوبش بالا و بسیار جلاپذیر است. در برابر خوردگی مقاومت زیادی دارد. در آبکاری کروم، و برای تولید فولاد ضدزنگ و سایر آلیاژ‌ها به‌کار می‌رود. همچنین، گاهی کاتالیزگر است. از ترکیباتش برای دباغی چرم و تهیۀ زاج‌‌ها استفاده می‌کنند. وجود مقادیر ناچیز کروم در رژیم غذایی انسان ضروری است. در طبیعت، عمدتاً به‌صورت کانۀ آهن ـ کروم یا کرومیت (FeCr_۲O_۴) و در کشورهای قزاقستان، زیمبابوه، و برزیل یافت می‌شود. لوئی ووکلن (۱۷۶۳ـ‌۱۸۲۹)، شیمی‌دان فرانسوی، به‌سبب درخشندگی رنگ ترکیباتش آن را نام‌گذاری کرد (۱۷۹۷).

 

---