کوانگ شو
کوانْگ شو (۱۸۷۱ـ۱۹۰۸)(Kwang-Hsu)
امپراتور چین (۱۸۷۵ـ۱۹۰۸) و از زمامداران سلسلۀ چینگ[۱]. در دوران زمامداری‌اش ملکۀ بیوه، تسو‌ـ شی[۲] (۱۸۳۵ـ۱۹۰۸)، ادارۀ دولت را در اختیار داشت و به امپراتور جوان اجازه نداد نظام روبه زوال امپراتوری را سروسامان دهد. ملکه تسو‌ـ‌شی پس از مرگ شوهرش، برادرزادۀ ۴ساله‌اش، کوانگ شو، را به فرزندی قبول کرد و او را امپراتور چین نامید تا خود، در مقام نایب‌السلطنه، ادارۀ امور کشور را در اختیار گیرد. کوانگ‌ـ شو سرانجام در ۲۷سالگی توانست قدرت واقعی را تصاحب کند و درخلال دوره‌ای کوتاه، که به اصلاحات صد روزه[۳] شهرت یافت، اصلاحات بسیاری در کشور به‌عمل آورد. محافظه‌کاران از اصلاحات به خشم آمدند و، با کمک فرمانده نیروهای امپراتوری، کوانگ‌ـ شو را در کاخ تحت نظر قرار دادند. چندی بعد امپراتور به‌طرز مشکوکی درگذشت.