کورنبرگ، آرتور (۱۹۱۸)
| آرتور کورنبرگ Arthur Kornberg | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۸م |
| درگذشت | 2007م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه راچستر |
| شغل و تخصص اصلی | متخصص بیوشیمی |
| گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
| جوایز و افتخارات | نوبل پزشکی (۱۹۵۹) |
کورْنْبِرگ، آرْتور (۱۹۱۸- 2007م)(Kornberg, Arthur)
متخصص امریکایی بیوشیمی. در ۱۹۵۶، موفق به کشف آنزیم‌هایی شد که ساختمان آر اِن اِی (ریبونوکلئیک اسید)[۱] و دی اِن اِی (داکسی ریبونوکلئیک اسید)[۲] را کاتالیز[۳] می‌کنند و به‌همین سبب جایزۀ نوبل پزشکی ۱۹۵۹ را دریافت کرد. در ۱۹۶۹، دی اِن اِی ویروسی مصنوعی را سنتز کرد که از لحاظ زیستی فعال بود. در نیویورک زاده شد و در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه راچستر[۴] درس خواند. قبل از ریاست بخش بیوشیمی دانشگاه استنفورد[۵]، مسئولیت‌های مهمی را در دانشکدۀ پزشکی دانشگاه واشینگتن[۶] (۱۹۵۳) و دانشکدۀ پزشکی دانشگاه استنفورد[۷]، در پالوآلتو[۸]ی کالیفرنیا[۹] (۱۹۵۹) برعهده داشت. در ۱۹۵۷، دی اِن اِی مصنوعی ساخت، ولی این دی اِن اِی، فعالیت ژنتیکی[۱۰] ناقصی از خود نشان می‌داد. پس از آن، سعی کرد دی اِن اِی ساده‌تری بسازد؛ دی اِن اِی ویروس شناخته‌شده‌ای با نام Phi X۱۷۴، که تک‌رشته‌ای و حلقوی بود و فعالیت ویروس (آلودگی عفونی) با شکسته‌شدن حلقه از‌بین می‌رفت. در ۱۹۶۶، آنزیمی کشف کرد که برای بستن حلقه لازم بود. وقتی دی اِن اِی سنتزی به کشت سلول‌های باکتری اضافه شد، این سلول‌ها فعالیت طبیعی خود را قطع، و شروع به تولید ویروس‌های Phi X۱۷۴ کردند.