نمایش مبدأ برای مداوار، پیتر برایان (۱۹۱۵ـ ۱۹۸۷)


مِداوار، پیتِر برایان (۱۹۱۵ـ ۱۹۸۷)(Medawar, Peter Brian)<br>
[[پرونده: 38206400.jpg | بندانگشتی|مِداوار، پيتِر برايان]]

ایمنی‌شناس<ref>immunologist</ref> بریتانیایی، زادۀ برزیل. به‌همراه مک‌فارلین برنت<ref>Macfarlane Burnet</ref> و به‌سبب پژوهش در زمینۀ تحمل ایمنی‌شناختی اکتسابی<ref>acquired immunological tolerance</ref> بافت‌های پیوندی به جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی ۱۹۶۰ دست یافت. آنان دریافتند که بدن نوزاد در‌برابر بافت‌های پیوندزده‌‌شده مقاومت نمی‌کند، و نحوۀ پیدایش مقاومت را در آن بررسی کردند. مداوار در ۱۹۶۵ لقب سِر گرفت. تحقیقات او اساس درک پدیدۀ رد بافتی<ref>phenomenon of tissue rejection</ref> پس از پیوند<ref>transplantation</ref> است. مداوار در ریو د ژانیرو<ref>Rio de Janeiro</ref> زاده شد و در آکسفورد انگلستان درس خواند. از ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۱، در دانشگاه بیرمنگام<ref>University of Birmingham</ref> و از ۱۹۵۱ تا ۱۹۶۲، در یونیورسیتی کالج<ref>University College</ref> لندن استاد جانورشناسی بود. از ۱۹۶۲ تا ۱۹۷۵، سرپرست مؤسسۀ ملی تحقیقات پزشکی<ref>National Institute of Medical Research</ref> بود و در ۱۹۷۷، استاد طب تجربی<ref>professor of experimental medicine</ref> مؤسسه سلطنتی<ref>Royal Institution</ref> شد. برنت فرضیه‌ای مطرح کرد که براساس آن، حیوانات توان تولید نوعی پادتن<ref>antibody</ref> خاص را به ارث نمی‌برند. مداوار برای اثبات این فرضیه یاخته‌های بدن نوعی موش را به رویان نوعی دیگر از موش‌ها تزریق و مشاهده کرد که رویان بر‌ضد این نوع یاخته‌ها پادتن تولید نمی‌کند. مداوار آثاری علمی برای عامه نوشته است که از آن جمله‌اند ''امید به پیشرفت''<ref>The Hope of Progress</ref> (۱۹۷۲)، ''هنر مواد قابل حل''<ref>The Art of the Soluble</ref> (۱۹۶۷)، و ''محدودۀ علم''<ref>The Limits of Science</ref> (۱۹۸۵).
<br /><!--38206400-->


----
[[رده:زیست شناسی]]
[[رده:(زیست شناسی)اشخاص و آثار]]
<references />