پونتورمو، یاکوپو دا (۱۴۹۴م ـ۱۵۵۷): تفاوت میان نسخه‌ها

Jacopo da Pontormo
یاکوپو دا پونتورمو; Jacopo da Pontormo
زادروز	۱۴۹۴م;
درگذشت	۱۵۵۷م
ملیت	ایتالیایی
شغل و تخصص اصلی	نقاش
نام اصلی	یاکوپو کارّوتچی
آثار	خاکسپاری (ح ۱۵۲۵م)، تابلوی یوسف در مصر (۱۵۱۷م)، دیوارنگاره ورتومنوس و پومونا در ویلای مدیچی
گروه مقاله	نگارگری و مجسمه سازی جهان

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۲۴

پونْتورمو، یاکوپو دا (۱۴۹۴م ـ۱۵۵۷م)(Pontormo, Jacopo da)

(نام اصلی: یاکوپو کارّوتچی^[۱]) نقاش ایتالیایی. از مانریست‌^[۲]های (شیوه‌گران) سرآمد بود. با نقاشی بدن‌های لاغر متشنج و رنگ‌های تند چشم‌آزار، سبکی کاملاً بدیع را پروراند. از پرآوازه‌ترین آثارش، خاکسپاری^[۳] (ح ۱۵۲۵م؛ سانتا فِلیچیتا^[۴]، فلورانس^[۵]) درخور ذکر است، که ترکیب‌بندی خارق‌العاده‌ای با پیکرهای به‌هم‌پیچیده در رنگ صورتی، زردِ لیمویی، و سبزِ روشن دارد. سبک اولیۀ او که منادی مانریسم (شیوه‌گری) فلورانسی بود از آندرِ‌آ دل سارتو^[۶] و فرا بارتولومئو^[۷] مایه می‌گرفت؛ تابلوی یوسف در مصر^[۸] (۱۵۱۷م؛ نگارخانۀ ملی لندن^[۹]) و نخستین نقاشی محرابی^[۱۰] مهم او برای سان میکله ویسدومینی^[۱۱] (۱۵۱۸م) از آن جمله‌اند. در دهۀ ۱۵۲۰م سبک کارش، با تأثیر از میکلانژ تغییر کرد؛ ازجمله در دیوارنگارۀ^[۱۲] وِرتومنوس و پومونا^[۱۳] در ویلای مدیچی^[۱۴] در پودجو آکایانو^[۱۵]. دیوارنگاره‌های پونتورمو در چِرتوزا دی وال دِما^[۱۶] (۱۵۲۳م) نیز از آشنایی‌اش با آثار آلبرشت دورِر^[۱۷] و میکلانژ خبر می‌دهند. دیوارنگاره‌اش در جایگاه همسرایان^[۱۸] کلیسای سان لورنتسو^[۱۹] با درگذشتِ او نیمه‌تمام ماند، و بروندزینو^[۲۰] آن را به‌انجام رساند. خاطرات اواخر عمر پونتورمو، از گوشه‌گیری و تنهایی‌اش حکایت دارد.

↑ Jacopo Carucci
↑ Mannerist
↑ The Deposition
↑ Santa Felicità
↑ Florence
↑ Andrea del Sarto
↑ Fra Bartolommeo
↑ Joseph in Egypt
↑ National Gallery, London
↑ altarpiece
↑ San Michele Visdomini
↑ fresco
↑ Vertumnus and Pomona
↑ Medici
↑ Poggio a Caiano
↑ Certosa di Val d’Ema
↑ Albrecht Dürer
↑ choir
↑ San Lorenzo
↑ Bronzino

[1] Jacopo Carucci

[2] Mannerist

[3] The Deposition

[4] Santa Felicità

[5] Florence

[6] Andrea del Sarto

[7] Fra Bartolommeo

[8] Joseph in Egypt

[9] National Gallery, London

[10] tarpiece

[11] San Michele Visdomini

[12] resco

[13] Vertumnus and Pomona

[14] Medici

[15] Poggio a Caiano

[16] Certosa di Val d’Ema

[17] Albrecht Dürer

[18] r

[19] San Lorenzo

[20] Bronzino

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-پونْتورمو، یاکوپو دا (۱۴۹۴م ـ۱۵۵۷)(Pontormo, Jacopo da)
+{{جعبه زندگینامه|عنوان=یاکوپو دا پونتورمو|نام=Jacopo da Pontormo|نام دیگر=|نام اصلی=یاکوپو کارّوتچی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۴۹۴م|تاریخ مرگ=۱۵۵۷م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=خاکسپاری (ح ۱۵۲۵م)، تابلوی یوسف در مصر (۱۵۱۷م)، دیوارنگاره ورتومنوس و پومونا در ویلای مدیچی|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
-[[File:13208500.jpg|thumb|پونْتورمو، ياکوپو دا]]
+پونْتورمو، یاکوپو دا (۱۴۹۴م ـ۱۵۵۷م)(Pontormo, Jacopo da)
-(نام اصلی: یاکوپو کارّوتچی<ref>Jacopo Carucci</ref>) نقاش ایتالیایی. از مانریست‌<ref>Mannerist </ref>های (شیوه‌گران) سرآمد بود. با نقاشی بدن‌های لاغر متشنج و رنگ‌های تند چشم‌آزار، سبکی کاملاً بدیع را پروراند. از پرآوازه‌ترین آثارش، ''خاکسپاری''<ref>''The Deposition'' </ref> (ح ۱۵۲۵؛ سانتا فِلیچیتا<ref>Santa Felicità </ref>، فلورانس<ref>Florence </ref>) درخور ذکر است، که ترکیب‌بندی خارق‌العاده‌ای با پیکرهای به‌هم‌پیچیده در رنگ صورتی، زردِ لیمویی، و سبزِ روشن دارد. سبک اولیۀ او که منادی مانریسم (شیوه‌گری) فلورانسی بود از آندرِ‌آ دل سارتو<ref>Andrea del Sarto </ref> و فرا بارتولومئو<ref>Fra Bartolommeo </ref> مایه می‌گرفت؛ تابلوی ''یوسف در مصر''<ref>''Joseph in Egypt'' </ref> (۱۵۱۷؛ نگارخانۀ ملی لندن<ref>National Gallery, London </ref>) و نخستین نقاشی محرابی<ref>altarpiece</ref> مهم او برای سان میکله ویسدومینی<ref> San Michele Visdomini</ref> (۱۵۱۸) از آن جمله‌اند. در دهۀ ۱۵۲۰ سبک کارش، با تأثیر از میکلانژ تغییر کرد؛ ازجمله در دیوارنگارۀ<ref> fresco </ref> ''وِرتومنوس و پومونا''<ref>''Vertumnus and Pomona''</ref> در ویلای مدیچی<ref> Medici </ref> در پودجو آکایانو<ref>Poggio a Caiano </ref>. دیوارنگاره‌های پونتورمو در چِرتوزا دی وال دِما<ref>Certosa di Val d’Ema </ref> (۱۵۲۳) نیز از آشنایی‌اش با آثار آلبرشت دورِر<ref>Albrecht Dürer </ref> و میکلانژ خبر می‌دهند. دیوارنگاره‌اش در جایگاه همسرایان<ref>choir </ref> کلیسای سان لورنتسو<ref>San Lorenzo </ref> با درگذشتِ او نیمه‌تمام ماند، و بروندزینو<ref>Bronzino</ref> آن را به‌انجام رساند. خاطرات اواخر عمر پونتورمو، از گوشه‌گیری و تنهایی‌اش حکایت دارد.
+[[File:13208500.jpg|thumb|خاکسپاری اثر ياکوپو دا پورنتورمو]]
-&nbsp;
+(نام اصلی: یاکوپو کارّوتچی<ref>Jacopo Carucci</ref>) نقاش ایتالیایی. از [[مانریسم|مانریست‌]]<ref>Mannerist </ref>های (شیوه‌گران) سرآمد بود. با نقاشی بدن‌های لاغر متشنج و رنگ‌های تند چشم‌آزار، سبکی کاملاً بدیع را پروراند. از پرآوازه‌ترین آثارش، ''خاکسپاری''<ref>''The Deposition'' </ref> (ح ۱۵۲۵م؛ سانتا فِلیچیتا<ref>Santa Felicità </ref>، [[فلورانس]]<ref>Florence </ref>) درخور ذکر است، که ترکیب‌بندی خارق‌العاده‌ای با پیکرهای به‌هم‌پیچیده در رنگ صورتی، زردِ لیمویی، و سبزِ روشن دارد. سبک اولیۀ او که منادی مانریسم (شیوه‌گری) فلورانسی بود از [[آندرآ دل سارتو|آندرِ‌آ دل سارتو]]<ref>Andrea del Sarto </ref> و [[بارتولومئو، فرا|فرا بارتولومئو]]<ref>Fra Bartolommeo </ref> مایه می‌گرفت؛ تابلوی ''یوسف در مصر''<ref>''Joseph in Egypt'' </ref> (۱۵۱۷م؛ [[نگارخانه ملی لندن|نگارخانۀ ملی لندن]]<ref>National Gallery, London </ref>) و نخستین نقاشی محرابی<ref>altarpiece</ref> مهم او برای سان میکله ویسدومینی<ref> San Michele Visdomini</ref> (۱۵۱۸م) از آن جمله‌اند. در دهۀ ۱۵۲۰م سبک کارش، با تأثیر از [[میکلانژ]] تغییر کرد؛ ازجمله در دیوارنگارۀ<ref> fresco </ref> ''وِرتومنوس و پومونا''<ref>''Vertumnus and Pomona''</ref> در ویلای مدیچی<ref> Medici </ref> در پودجو آکایانو<ref>Poggio a Caiano </ref>. دیوارنگاره‌های پونتورمو در چِرتوزا دی وال دِما<ref>Certosa di Val d’Ema </ref> (۱۵۲۳م) نیز از آشنایی‌اش با آثار [[دورر، آلبرشت (۱۴۷۱م ـ۱۵۲۸)|آلبرشت دورِر]]<ref>Albrecht Dürer </ref> و میکلانژ خبر می‌دهند. دیوارنگاره‌اش در جایگاه همسرایان<ref>choir </ref> کلیسای سان لورنتسو<ref>San Lorenzo </ref> با درگذشتِ او نیمه‌تمام ماند، و [[بروندزینو، آنیولو (۱۵۰۳ـ۱۵۷۲)|بروندزینو]]<ref>Bronzino</ref> آن را به‌انجام رساند. خاطرات اواخر عمر پونتورمو، از گوشه‌گیری و تنهایی‌اش حکایت دارد.
-&nbsp;
+----
+<br /><!--13208500-->
-<br/> <!--13208500-->
 [[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]]