پوسن، نیکلا (۱۵۹۴ـ۱۶۶۵): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
پوسَن، نیکُلا (۱۵۹۴ـ۱۶۶۵م)(Poussin, Nicolas)
پوسَن، نیکُلا (۱۵۹۴ـ۱۶۶۵م)(Poussin, Nicolas)


نقاش فرانسوی. بیشتر در [[رم، شهر|رم]] کار کرد، و نمایندۀ سرآمد [[کلاسی سیسم|کلاسی‌سیسم]] [[باروک|بارُوکِ]]<ref>baroque classicism</ref> قرن ۱۷م بود. چندین نقاشی دینی<ref>religious painting </ref> بزرگ آفرید، لیکن آوازه‌اش بیشتر حاصل نقاشی از صحنه‌های اساطیری<ref>mythological </ref> و ادبی به‌شیوۀ کلاسیک<ref>classical </ref> خشک است، ازجمله تابلوی ''در آرکادیا هم هستم''<ref>''Et in Arcadia Ego'' </ref> (۱۶۳۸ـ۱۶۳۹م؛ [[لوور]]<ref>Louvre </ref>، [[پاریس، شهر|پاریس]]). سبک کارش در تحولات هنری [[فرانسه]] تأثیر عمیقی برجا گذاشت. پوسن بیشترِ دوران فعالیت هنری‌اش را در رم سپری کرد، ولی مدت کوتاهی نقاش دربار [[لویی سیزدهم|لوئی سیزدهم]] در فرانسه بود (۱۶۴۰ـ۱۶۴۳م). به‌‌رغم آن که در فرانسه حضور نداشت، شهرت بسیاری در آن دیار به‌دست آورد، و شیوۀ کارش سبک رسمی آکادمی فرانسه<ref>French Academy </ref> در دورۀ ریاست [[لوبرون، شارل (۱۶۱۹ـ۱۶۹۰)|شارل لوبرون]]<ref>Charles Lebrun </ref> شد. کلاسی‌سیسم مقید این سبک، که تا حدی تمایل زمانه به فلسفۀ رواقی<ref>Stoic Corneille</ref> را باز می‌تابد، با تئاتر کلاسیک کورنی<ref>Corneille</ref> و [[راسین، ژان باپتیست (۱۶۳۹ـ۱۶۹۹)|راسین]]<ref>Racine</ref> هم‌سو است. برخی از آثار عمدۀ پوسن عبارت‌اند از ''الهام شاعر''<ref>''The Inspiration of the poet'' </ref> (۱۶۳۶م؛ لوور)؛ ''عید باکوس''<ref>''Bacchanalian Festival'' </ref> ([[نگارخانه ملی لندن|نگارخانۀ ملی لندن]]<ref>National Gallery, London </ref>)، که آن‌را پیش از ۱۶۴۱م برای [[ریشلیو، آرمان ژان دو پلسی دو (۱۵۸۵ـ۱۶۴۲)|ریشلیو]]<ref>Richelieu </ref> کشید، ''گوسالۀ طلایی''<ref>''The Golden Calf'' </ref> (پیش از ۱۶۳۴م؛ نگارخانۀ ملی، لندن) و ''خاکسپاری''<ref>''The Entombment'' </ref> (نگارخانۀ ملی ایرلند<ref>National Gallery of Ireland </ref>). خودنگاری فوق‌العاده‌ای از وی در ۵۶سالگی، در موزۀ لوور نگهداری می‌شود. پوسن در ۳۰سالگی به رم رفت. نخست از [[مانریسم]]<ref>Mannerism </ref> و بارُوک<ref>baroque </ref> رایج بسیار تأثیر گرفت، به‌ویژه [[دومنیکینو]]<ref>Domenichino</ref> را می‌ستود، و با او کار کرد؛ ولی به‌طور کلی منابع الهام او به سه دسته تقلیل‌پذیرند؛ دوران باستان، از طریق پیکره‌های یونانی و رومی؛ [[رافائل سانتسیو|رافائل]]، در نقاشی‌های دینی و روایی؛ و [[تیسین]]<ref> Titian</ref>، در مضامین عیش‌ونوش و مانند آن. از رافائل طرز انتقال معنا به‌کمک حالت‌های بدن را فراگرفت؛ از تیسین، که از ۱۶۳۶ تا ۱۶۴۰م به بررسی دقیق آثارش پرداخت، ارزش رنگ‌های گرم و پرمایه را آموخت.
نقاش فرانسوی. بیشتر در [[رم، شهر|رم]] کار کرد، و نمایندۀ سرآمد [[کلاسی سیسم|کلاسی‌سیسم]] [[باروک|بارُوکِ]]<ref>baroque classicism</ref> قرن ۱۷م بود. چندین نقاشی دینی<ref>religious painting </ref> بزرگ آفرید، لیکن آوازه‌اش بیشتر حاصل نقاشی از صحنه‌های اساطیری<ref>mythological </ref> و ادبی به‌شیوۀ کلاسیک<ref>classical </ref> خشک است، ازجمله تابلوی ''در آرکادیا هم هستم''<ref>''Et in Arcadia Ego'' </ref> (۱۶۳۸ـ۱۶۳۹م؛ [[لوور]]<ref>Louvre </ref>، [[پاریس، شهر|پاریس]]). سبک کارش در تحولات هنری [[فرانسه]] تأثیر عمیقی برجا گذاشت. پوسن بیشترِ دوران فعالیت هنری‌اش را در رم سپری کرد، ولی مدت کوتاهی نقاش دربار [[لوئی سیزدهم]] در فرانسه بود (۱۶۴۰ـ۱۶۴۳م). به‌‌رغم آن که در فرانسه حضور نداشت، شهرت بسیاری در آن دیار به‌دست آورد، و شیوۀ کارش سبک رسمی آکادمی فرانسه<ref>French Academy </ref> در دورۀ ریاست [[لوبرون، شارل (۱۶۱۹ـ۱۶۹۰)|شارل لوبرون]]<ref>Charles Lebrun </ref> شد. کلاسی‌سیسم مقید این سبک، که تا حدی تمایل زمانه به فلسفۀ رواقی<ref>Stoic Corneille</ref> را باز می‌تابد، با تئاتر کلاسیک کورنی<ref>Corneille</ref> و [[راسین، ژان باپتیست (۱۶۳۹ـ۱۶۹۹)|راسین]]<ref>Racine</ref> هم‌سو است. برخی از آثار عمدۀ پوسن عبارت‌اند از ''الهام شاعر''<ref>''The Inspiration of the poet'' </ref> (۱۶۳۶م؛ لوور)؛ ''عید باکوس''<ref>''Bacchanalian Festival'' </ref> ([[نگارخانه ملی لندن|نگارخانۀ ملی لندن]]<ref>National Gallery, London </ref>)، که آن‌را پیش از ۱۶۴۱م برای [[ریشلیو، آرمان ژان دو پلسی دو (۱۵۸۵ـ۱۶۴۲)|ریشلیو]]<ref>Richelieu </ref> کشید، ''گوسالۀ طلایی''<ref>''The Golden Calf'' </ref> (پیش از ۱۶۳۴م؛ نگارخانۀ ملی، لندن) و ''خاکسپاری''<ref>''The Entombment'' </ref> (نگارخانۀ ملی ایرلند<ref>National Gallery of Ireland </ref>). خودنگاری فوق‌العاده‌ای از وی در ۵۶سالگی، در موزۀ لوور نگهداری می‌شود. پوسن در ۳۰سالگی به رم رفت. نخست از [[مانریسم]]<ref>Mannerism </ref> و بارُوک<ref>baroque </ref> رایج بسیار تأثیر گرفت، به‌ویژه [[دومنیکینو]]<ref>Domenichino</ref> را می‌ستود، و با او کار کرد؛ ولی به‌طور کلی منابع الهام او به سه دسته تقلیل‌پذیرند؛ دوران باستان، از طریق پیکره‌های یونانی و رومی؛ [[رافائل سانتسیو|رافائل]]، در نقاشی‌های دینی و روایی؛ و [[تیسین]]<ref> Titian</ref>، در مضامین عیش‌ونوش و مانند آن. از رافائل طرز انتقال معنا به‌کمک حالت‌های بدن را فراگرفت؛ از تیسین، که از ۱۶۳۶ تا ۱۶۴۰م به بررسی دقیق آثارش پرداخت، ارزش رنگ‌های گرم و پرمایه را آموخت.


&nbsp;
----


<br/> <!--13196500-->
<br/> <!--13196500-->


[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]]
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۳۶

نیکُلا پوسَن
Nicolas Poussin
زادروز ۱۵۹۴م
درگذشت ۱۶۶۵م
ملیت فرانسوی
شغل و تخصص اصلی نقاش
سبک مانریسم و باروک
سمت مدت کوتاهی نقاش دربار لوئی سیزدهم در فرانسه
آثار تابلوی در آرکادیا هم هستم (۱۶۳۸ـ۱۶۳۹م)، الهام شاعر (۱۶۳۶م)، عید باکوس، گوساله طلایی (پیش از ۱۶۳۴م)، خاکسپاری
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی جهان
الهام شاعر اثر نیکلا پوسن

پوسَن، نیکُلا (۱۵۹۴ـ۱۶۶۵م)(Poussin, Nicolas)

نقاش فرانسوی. بیشتر در رم کار کرد، و نمایندۀ سرآمد کلاسی‌سیسم بارُوکِ[۱] قرن ۱۷م بود. چندین نقاشی دینی[۲] بزرگ آفرید، لیکن آوازه‌اش بیشتر حاصل نقاشی از صحنه‌های اساطیری[۳] و ادبی به‌شیوۀ کلاسیک[۴] خشک است، ازجمله تابلوی در آرکادیا هم هستم[۵] (۱۶۳۸ـ۱۶۳۹م؛ لوور[۶]، پاریس). سبک کارش در تحولات هنری فرانسه تأثیر عمیقی برجا گذاشت. پوسن بیشترِ دوران فعالیت هنری‌اش را در رم سپری کرد، ولی مدت کوتاهی نقاش دربار لوئی سیزدهم در فرانسه بود (۱۶۴۰ـ۱۶۴۳م). به‌‌رغم آن که در فرانسه حضور نداشت، شهرت بسیاری در آن دیار به‌دست آورد، و شیوۀ کارش سبک رسمی آکادمی فرانسه[۷] در دورۀ ریاست شارل لوبرون[۸] شد. کلاسی‌سیسم مقید این سبک، که تا حدی تمایل زمانه به فلسفۀ رواقی[۹] را باز می‌تابد، با تئاتر کلاسیک کورنی[۱۰] و راسین[۱۱] هم‌سو است. برخی از آثار عمدۀ پوسن عبارت‌اند از الهام شاعر[۱۲] (۱۶۳۶م؛ لوور)؛ عید باکوس[۱۳] (نگارخانۀ ملی لندن[۱۴])، که آن‌را پیش از ۱۶۴۱م برای ریشلیو[۱۵] کشید، گوسالۀ طلایی[۱۶] (پیش از ۱۶۳۴م؛ نگارخانۀ ملی، لندن) و خاکسپاری[۱۷] (نگارخانۀ ملی ایرلند[۱۸]). خودنگاری فوق‌العاده‌ای از وی در ۵۶سالگی، در موزۀ لوور نگهداری می‌شود. پوسن در ۳۰سالگی به رم رفت. نخست از مانریسم[۱۹] و بارُوک[۲۰] رایج بسیار تأثیر گرفت، به‌ویژه دومنیکینو[۲۱] را می‌ستود، و با او کار کرد؛ ولی به‌طور کلی منابع الهام او به سه دسته تقلیل‌پذیرند؛ دوران باستان، از طریق پیکره‌های یونانی و رومی؛ رافائل، در نقاشی‌های دینی و روایی؛ و تیسین[۲۲]، در مضامین عیش‌ونوش و مانند آن. از رافائل طرز انتقال معنا به‌کمک حالت‌های بدن را فراگرفت؛ از تیسین، که از ۱۶۳۶ تا ۱۶۴۰م به بررسی دقیق آثارش پرداخت، ارزش رنگ‌های گرم و پرمایه را آموخت.


  1. ↑ baroque classicism
  2. ↑ religious painting
  3. ↑ mythological
  4. ↑ classical
  5. ↑ Et in Arcadia Ego
  6. ↑ Louvre
  7. ↑ French Academy
  8. ↑ Charles Lebrun
  9. ↑ Stoic Corneille
  10. ↑ Corneille
  11. ↑ Racine
  12. ↑ The Inspiration of the poet
  13. ↑ Bacchanalian Festival
  14. ↑ National Gallery, London
  15. ↑ Richelieu
  16. ↑ The Golden Calf
  17. ↑ The Entombment
  18. ↑ National Gallery of Ireland
  19. ↑ Mannerism
  20. ↑ baroque
  21. ↑ Domenichino
  22. ↑ Titian
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=پوسن،_نیکلا_(۱۵۹۴ـ۱۶۶۵)&oldid=2010219127»