ارنست، ماکس (۱۸۹۱ـ۱۹۷۶): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز= | |زادروز=برول، نزدیک کلن۱۸۹۱م | ||
|تاریخ مرگ=۱۹۷۶م | |تاریخ مرگ=۱۹۷۶م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}}[[File:11208400.jpg|thumb|تاریخ طبیعی اثر ارنست ماکس]]هنرمند آلمانی. شخصیت اصلی نهضت دادا<ref>Dada</ref> و سپس [[سوررئالیسم]]<ref>surrealism | }}[[File:11208400.jpg|thumb|تاریخ طبیعی اثر ارنست ماکس]]هنرمند آلمانی. شخصیت اصلی نهضت دادا<ref>Dada</ref> و سپس [[سوررئالیسم]]<ref>surrealism | ||
</ref> بود. با کلاژ<ref>collage | </ref> بود. با کلاژ<ref>collage | ||
</ref>، روهماندازی عکس<ref> photomontage </ref>، و تصویرهای سوررئال طبعآزمایی کرد، و بهیادماندنیترین و متمایزترین تصاویر هنر قرن | </ref>، روهماندازی عکس<ref> photomontage </ref>، و تصویرهای سوررئال طبعآزمایی کرد، و بهیادماندنیترین و متمایزترین تصاویر هنر قرن ۲۰م را پدید آورد. برخی از آثارش عبارتاند از ''تاریخ طبیعی''<ref>''Histoire Naturelle''</ref> (۱۹۲۳م، موزۀ هنرهای معاصر تهران<ref> Tehran Museum of Contemporary Art </ref>)، و ''وسوسۀ قدیّس اَنتونی''<ref>''The Temptation of Anthony''</ref> (۱۹۴۵م؛ موزۀ لِمبروک<ref> Lehmbruck Museum </ref>، دویسبورگ<ref>Duisburg</ref>). اِرنست در برول<ref> Brühl </ref>، نزدیک [[کلن]]<ref>Cologne </ref>، به دنیا آمد، و در بُن<ref>Bonn</ref> فلسفه خواند. اولین نمایشگاه خود را در ۱۹۱۶م در [[برلین]] دایر ساخت. در ۱۹۱۹م از سرآمدان نمایشهای دادا در کلن بود، و در ۱۹۲۰م که به [[پاریس، شهر|پاریس]] رفت با [[برتون، آندره (۱۸۹۶ـ۱۹۶۶)|آندره برتون]]<ref> André Breton </ref> و [[الوآر، پل (۱۸۹۵ـ۱۹۵۲)|پل الوآر]]<ref>Paul Eluard </ref> در بنیادگذاری سوررئالیسم همکاری کرد، و از مفسّران برداشتهای بصری سوررئالیسم شد. با استفاده از تصویرگریهای قرن ۱۹، تصاویر غریبی پدید آورد: پیکرهای نامأنوس، اغلب نیمهحیوان، و مناظر پرتفصیل و رؤیایی. ارنْست اسلوب نقش مدادساب<ref>frottage </ref> (مالیدن مداد یا رنگ بر کاغذ، در حالی که زیر آن یک سطح بافتدار وجود داشته باشد) را ابداع کرد، و آن را شبیه نویسندگی خودکار<ref>automatic writing </ref> خواند. در مجسمهسازی، از هنر بدْوی<ref>primitive</ref> تأثیر گرفت ازجمله در مجسمۀ ''صورت فلکی جَدی''<ref>''Le Capricorne'' </ref> (۱۹۴۸ـ۱۹۶۴م، [[موزه هنرهای معاصر|موزۀ هنرهای معاصر تهران]]). در خلق «رُمان کلاژی»، با نام زن صدکلّه<ref>La Femme cent têtes </ref> (۱۹۲۹م) واسطههای هنری مختلفی را بهکار گرفت. در ساختن فیلمهای سینمایی با [[دالی، سالوادور (۱۹۰۴ـ۱۹۸۹)|سالوادور دالی]]<ref>Salvador Dalí </ref> و [[بونوئل، لوئیس|لوئیس بونوئل]]<ref>Luis Buñuel </ref> همکاری داشت، و برای گروه بالۀ روس<ref>Ballets Russes</ref> به سرپرستی [[دیاگیلف، سرگی پاولوویچ (۱۸۷۲ـ۱۹۲۹)|سرگِی دیاگیلف]]<ref> Sergei Diaghilev</ref>، طراحی صحنه و لباس میکرد. در ۱۹۳۸م درپی اختلاف با برتون، گروه سوررئالیستها را ترک گفت. در ۱۹۴۱م در [[نیویورک، ایالت|نیویورک]] اقامت گزید، و در گسترش هنر امریکایی نقش بسزایی داشت. در ۱۹۵۳م به پاریس بازگشت. | ||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۴۸
اِرنْسْت، ماکس (۱۸۹۱ـ۱۹۷۶م)(Ernst, Max)
| ماکس ارنست Max Ernst | |
|---|---|
| زادروز |
برول، نزدیک کلن۱۸۹۱م |
| درگذشت | ۱۹۷۶م |
| محل زندگی | آلمان- فرانسه- امریکا |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | فلسفه |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| شغل و تخصص های دیگر | مجسمه ساز- طراح هنری |
| سبک | سوررئال- دادا |
| آثار | تاریخ طبیعی (۱۹۲۳، موزۀ هنرهای معاصر تهران)؛ وسوسۀ قدیّس اَنتونی (۱۹۴۵؛ موزۀ لِمبروک، دویسبورگ)؛ مجسمۀ صورت فلکی جَدی (۱۹۴۸ـ۱۹۶۴م، موزۀ هنرهای معاصر تهران) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
هنرمند آلمانی. شخصیت اصلی نهضت دادا[۱] و سپس سوررئالیسم[۲] بود. با کلاژ[۳]، روهماندازی عکس[۴]، و تصویرهای سوررئال طبعآزمایی کرد، و بهیادماندنیترین و متمایزترین تصاویر هنر قرن ۲۰م را پدید آورد. برخی از آثارش عبارتاند از تاریخ طبیعی[۵] (۱۹۲۳م، موزۀ هنرهای معاصر تهران[۶])، و وسوسۀ قدیّس اَنتونی[۷] (۱۹۴۵م؛ موزۀ لِمبروک[۸]، دویسبورگ[۹]). اِرنست در برول[۱۰]، نزدیک کلن[۱۱]، به دنیا آمد، و در بُن[۱۲] فلسفه خواند. اولین نمایشگاه خود را در ۱۹۱۶م در برلین دایر ساخت. در ۱۹۱۹م از سرآمدان نمایشهای دادا در کلن بود، و در ۱۹۲۰م که به پاریس رفت با آندره برتون[۱۳] و پل الوآر[۱۴] در بنیادگذاری سوررئالیسم همکاری کرد، و از مفسّران برداشتهای بصری سوررئالیسم شد. با استفاده از تصویرگریهای قرن ۱۹، تصاویر غریبی پدید آورد: پیکرهای نامأنوس، اغلب نیمهحیوان، و مناظر پرتفصیل و رؤیایی. ارنْست اسلوب نقش مدادساب[۱۵] (مالیدن مداد یا رنگ بر کاغذ، در حالی که زیر آن یک سطح بافتدار وجود داشته باشد) را ابداع کرد، و آن را شبیه نویسندگی خودکار[۱۶] خواند. در مجسمهسازی، از هنر بدْوی[۱۷] تأثیر گرفت ازجمله در مجسمۀ صورت فلکی جَدی[۱۸] (۱۹۴۸ـ۱۹۶۴م، موزۀ هنرهای معاصر تهران). در خلق «رُمان کلاژی»، با نام زن صدکلّه[۱۹] (۱۹۲۹م) واسطههای هنری مختلفی را بهکار گرفت. در ساختن فیلمهای سینمایی با سالوادور دالی[۲۰] و لوئیس بونوئل[۲۱] همکاری داشت، و برای گروه بالۀ روس[۲۲] به سرپرستی سرگِی دیاگیلف[۲۳]، طراحی صحنه و لباس میکرد. در ۱۹۳۸م درپی اختلاف با برتون، گروه سوررئالیستها را ترک گفت. در ۱۹۴۱م در نیویورک اقامت گزید، و در گسترش هنر امریکایی نقش بسزایی داشت. در ۱۹۵۳م به پاریس بازگشت.
- ↑ Dada
- ↑ surrealism
- ↑ collage
- ↑ photomontage
- ↑ Histoire Naturelle
- ↑ Tehran Museum of Contemporary Art
- ↑ The Temptation of Anthony
- ↑ Lehmbruck Museum
- ↑ Duisburg
- ↑ Brühl
- ↑ Cologne
- ↑ Bonn
- ↑ André Breton
- ↑ Paul Eluard
- ↑ frottage
- ↑ automatic writing
- ↑ primitive
- ↑ Le Capricorne
- ↑ La Femme cent têtes
- ↑ Salvador Dalí
- ↑ Luis Buñuel
- ↑ Ballets Russes
- ↑ Sergei Diaghilev