همایون فرخ، عبدالرحیم (کاشان ۱۲۵۳ـ تهران ۱۳۳۸ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
عبدالرّحیم هُمایونفرّخ (کاشان ۱۲۵۳ـ تهران ۱۳۳۸ش)<br> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=عبدالرّحیم هُمایونفرّخ|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=کاشان ۱۲۵۳ش|تاریخ مرگ=تهران ۱۳۳۸ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=مصحح، پژوهشگر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=عضو فرهنگستان اول ایران|جوایز و افتخارات=|آثار=دستور جامع زبان فارسی، نمایشنامههای عمرولیث؛ هشت فرشته|خویشاوندان سرشناس=رکنالدین هُمایونفرّخ (فرزند)|گروه مقاله=ادبیات|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}عبدالرّحیم هُمایونفرّخ (کاشان ۱۲۵۳ـ تهران ۱۳۳۸ش)<br> | ||
مصحح، پژوهشگر و عضو فرهنگستان اول ایران. به مطالعه در ادبیات پرداخت و انگلیسی را فراگرفت و چندی نیز نزد [[محمد قزوینی]] به تکمیل معلومات ادبی خود مشغول شد. سپس در زمان مستشاری میلسپو مترجم او شد و سمتهای مختلفی را برعهده گرفت. در ۱۳۱۷ش، به عضویت فرهنگستان برگزیده شد. وی پدر [[رکن الدین | مصحح، پژوهشگر و عضو فرهنگستان اول ایران. به مطالعه در ادبیات پرداخت و انگلیسی را فراگرفت و چندی نیز نزد [[قزوینی، محمد (تهران ۱۲۵۶ـ۱۳۲۸ش)|محمد قزوینی]] به تکمیل معلومات ادبی خود مشغول شد. سپس در زمان مستشاری میلسپو مترجم او شد و سمتهای مختلفی را برعهده گرفت. در ۱۳۱۷ش، به عضویت فرهنگستان برگزیده شد. وی پدر [[همایون فرخ، رکن الدین (تهران ۱۲۹۷ـ۱۳۷۹ش)|رکنالدین هُمایونفرّخ]] (ادیب و پژوهشگر) بوده است. | ||
از آثار اوست: ''دستور جامع زبان فارسی''، نمایشنامههای ''عمرولیث''؛ ''هشت فرشته''، و فرهنگهای دو زبانۀ انگلیسی و فارسی. | از آثار اوست: ''دستور جامع زبان فارسی''، نمایشنامههای ''عمرولیث''؛ ''هشت فرشته''، و فرهنگهای دو زبانۀ انگلیسی و فارسی. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۱۰
| عبدالرّحیم هُمایونفرّخ | |
|---|---|
| زادروز |
کاشان ۱۲۵۳ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۳۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | مصحح، پژوهشگر |
| سمت | عضو فرهنگستان اول ایران |
| آثار | دستور جامع زبان فارسی، نمایشنامههای عمرولیث؛ هشت فرشته |
| گروه مقاله | ادبیات |
| خویشاوندان سرشناس | رکنالدین هُمایونفرّخ (فرزند) |
عبدالرّحیم هُمایونفرّخ (کاشان ۱۲۵۳ـ تهران ۱۳۳۸ش)
مصحح، پژوهشگر و عضو فرهنگستان اول ایران. به مطالعه در ادبیات پرداخت و انگلیسی را فراگرفت و چندی نیز نزد محمد قزوینی به تکمیل معلومات ادبی خود مشغول شد. سپس در زمان مستشاری میلسپو مترجم او شد و سمتهای مختلفی را برعهده گرفت. در ۱۳۱۷ش، به عضویت فرهنگستان برگزیده شد. وی پدر رکنالدین هُمایونفرّخ (ادیب و پژوهشگر) بوده است.
از آثار اوست: دستور جامع زبان فارسی، نمایشنامههای عمرولیث؛ هشت فرشته، و فرهنگهای دو زبانۀ انگلیسی و فارسی.