چاکو: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات استان5|نام فارسی=|نام لاتین=Chaco|نامپیشین=|کشور=آرژانتین|موقعیت= شمال شرقی آرژانتین|مرکز= شهر رسیستنسیا|تعداد شهرستانها=|تعداد بخش ها=|شهرهای مهم=|کوههای استان=|رودهای استان=|جمعیت=1,142,963 نفر (2022)|مساحت=99,633 کیلومتر مربع|ارتفاع متوسط=|میانگین بارندگی سالیانه=|اقلیم=|تولیدات و صنایع مهم= پنبه؛ دامپروری؛ تهیه الوار و جوهر مازو از درختان آن}} | |||
[[پرونده:17009400-1.jpg|بندانگشتی|ساختمان فرمانداری ایالتی، چاکو]] | |||
چاکو (Chaco)<br> | |||
ایالتی در شمال شرقی [[آرژانتین]]<ref>Argentina</ref>، با 99,633 کیلومتر مربع مساحت و 1,142,963 نفر جمعیت (2022). مرکز آن شهر [[رسیس تنسیا|رسیستنسیا]]<ref>Resistencia</ref>، در جنوب شرقی، است. این ایالت بخشی از منطقۀ خودگردان چاکو در [[امریکای جنوبی، قاره|امریکای جنوبی]] را تشکیل میدهد که تا [[بولیوی]]<ref>Bolivia</ref> و [[پاراگوئه]]<ref>Paraguay</ref> امتداد دارد و بوتهزارهای کمارتفاع و دریاچهها و باتلاقهای فراوانی را دربر دارد. بخشهای شرقی آن پوشیده از جنگل است، که از درختان آن الوار و جوهر [[مازو]] تهیه میشود. مهمترین فرآوردۀ آن [[پنبه]] است و [[دامپروری]] در آن رواج دارد. چاکو تا ۱۹۵۱ بخشی از گران چاکو<ref>Gran Chaco</ref>، جلگه<ref>plain</ref>ای پهناور و مسطح، بود که تا پاراگوئه و بولیوی امتداد داشت. جنگ چاکو<ref>Chaco War</ref> در شمال گران چاکو روی داد.<!--17009400--> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۱۱
| چاکو | |
|---|---|
| کشور | آرژانتین |
| نام لاتین | Chaco |
| جمعیت | 1,142,963 نفر (2022) |
| موقعیت | شمال شرقی آرژانتین |
| مرکز | شهر رسیستنسیا |
| مساحت | 99,633 کیلومتر مربع |
| تولیدات و صنایع مهم | پنبه؛ دامپروری؛ تهیه الوار و جوهر مازو از درختان آن |
چاکو (Chaco)
ایالتی در شمال شرقی آرژانتین[۱]، با 99,633 کیلومتر مربع مساحت و 1,142,963 نفر جمعیت (2022). مرکز آن شهر رسیستنسیا[۲]، در جنوب شرقی، است. این ایالت بخشی از منطقۀ خودگردان چاکو در امریکای جنوبی را تشکیل میدهد که تا بولیوی[۳] و پاراگوئه[۴] امتداد دارد و بوتهزارهای کمارتفاع و دریاچهها و باتلاقهای فراوانی را دربر دارد. بخشهای شرقی آن پوشیده از جنگل است، که از درختان آن الوار و جوهر مازو تهیه میشود. مهمترین فرآوردۀ آن پنبه است و دامپروری در آن رواج دارد. چاکو تا ۱۹۵۱ بخشی از گران چاکو[۵]، جلگه[۶]ای پهناور و مسطح، بود که تا پاراگوئه و بولیوی امتداد داشت. جنگ چاکو[۷] در شمال گران چاکو روی داد.