اعتمادالسلطنه، محمدحسن ( ـ۱۳۱۳ق): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اعتمادالسّلطنه، محمدحسن (1259 ـ۱۳۱۳ق)<br /> {{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =محمدحسن اعتمادالسلطنه | |عنوان =محمدحسن اعتمادالسلطنه | ||
|نام = | |نام = | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|سمت =وزیر انطباعات دوره ناصری | |سمت =وزیر انطباعات دوره ناصری | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =تاریخ | |آثار =تاریخ ایران، روزنامۀ خاطرات اعتمادالسلطنه، تاریخ منتظم ناصری، مرآت البلدان ناصری، مطلعالشمس، دُررالتیجان، التدوین فی جبال شروین، خیرات حسان، و المآثر و الآثار | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس =حاج علیخان مراغهای (پدر) | ||
|گروه مقاله =تاریخ ایران | |گروه مقاله =تاریخ ایران | ||
|دوره = | |دوره = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} [[File:11391200-1.jpg|thumb| | }} [[File:11391200-1.jpg|thumb|تصویر قلمی اعتمادالسلطنه که توسط ناصرالدین شاه کشیده شده است]] (ملقب به صنیعالدوله) سیاستمدار و دانشمند دورۀ ناصری. پسر حاج علیخان مراغهای مشهور به «[[حاجب الدوله|حاجبالدوله]]» بود و مدت دوازده سال به فراگیری زبان عربی، فرانسه و آموزشهای نظامی در مدرسۀ [[دارالفنون|دارالفنون]] پرداخت و از آن پس مناصب عالی نظامی، سیاسی و فرهنگی را طی کرد. در ۱۲۷۵ق، به عنوان نایبالایاله و رئیس قشون [[خوزستان|خوزستان]] و [[لرستان|لرستان]] منصوب شد و مدتی نیز حکمرانی [[شوشتر، شهر|شوشتر]] را برعهده داشت. پس از آن، به سمت وابستۀ نظامی سفارت ایران در [[فرانسه|فرانسه]] تعیین شد و در آنجا به تحصیل علم پرداخت (۱۲۸۰ق). چهار سال بعد به ایران بازگشت و مترجم مخصوص [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدینشاه قاجار]] شد و لقب «صنیعالدوله» گرفت و ادارۀ روزنامهها، دارالطباعه (چاپخانه) و دارالترجمۀ دولتی به او واگذار شد و در ۱۲۸۹ق، مسئول ادارۀ ''[[نامه دانشوران|نامۀ دانشوران]]'' و انطباعات گردید. همچنین عضو دارالشورای دولتی (۱۲۹۹ق)، از فعالان انجمن جغرافیای پاریس (۱۳۰۰ق) و عضو انجمن آسیایی پاریس، لندن و روسیه (۱۳۰۳ق) و وزیر انطباعات بود. وی موفق به دریافت لقب اعتمادالسلطنه گردید و همواره در سفرها همراه شاه بود. او طرفدار اصلاحات [[سپهسالار، میرزا حسین خان (۱۲۴۳ـ۱۲۹۹ق)|میرزا حسینخان سپهسالار]] بود و مدتی مدیریت مکتب مجانی را برعهده داشت که سپهسالار تأسیس کرده بود. اعتمادالسلطنه را پس از مرگ در [[نجف|نجف]] اشرف دفن کردند. ازجمله آثار مهم اوست: ''تاریخ ایران''، ''روزنامۀ خاطرات اعتمادالسلطنه''، ''تاریخ [[منتظم ناصری|منتظم ناصری]]''، ''مرآت البلدان ناصری''، ''[[مطلع الشمس|مطلعالشمس]]''، ''دُررالتیجان''، ''التدوین فی جبال شروین''، ''خیرات حسان''، و ''[[المآثر و الآثار]]'' .<br /> <!--11391200--> | ||
[[Category:تاریخ ایران]] | [[Category:تاریخ ایران]] | ||
[[Category:دورۀ قاجار]] | [[Category:دورۀ قاجار]] | ||
[[Category:مورخان و کتابهای تاریخ]] | [[Category:مورخان و کتابهای تاریخ]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۱۴
اعتمادالسّلطنه، محمدحسن (1259 ـ۱۳۱۳ق)
| محمدحسن اعتمادالسلطنه | |
|---|---|
| زادروز |
1259ق |
| درگذشت | ۱۳۱۳ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | سیاستمدار |
| شغل و تخصص های دیگر | مورخ |
| لقب | صنیع الدوله |
| سمت | وزیر انطباعات دوره ناصری |
| آثار | تاریخ ایران، روزنامۀ خاطرات اعتمادالسلطنه، تاریخ منتظم ناصری، مرآت البلدان ناصری، مطلعالشمس، دُررالتیجان، التدوین فی جبال شروین، خیرات حسان، و المآثر و الآثار |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
| خویشاوندان سرشناس | حاج علیخان مراغهای (پدر) |
(ملقب به صنیعالدوله) سیاستمدار و دانشمند دورۀ ناصری. پسر حاج علیخان مراغهای مشهور به «حاجبالدوله» بود و مدت دوازده سال به فراگیری زبان عربی، فرانسه و آموزشهای نظامی در مدرسۀ دارالفنون پرداخت و از آن پس مناصب عالی نظامی، سیاسی و فرهنگی را طی کرد. در ۱۲۷۵ق، به عنوان نایبالایاله و رئیس قشون خوزستان و لرستان منصوب شد و مدتی نیز حکمرانی شوشتر را برعهده داشت. پس از آن، به سمت وابستۀ نظامی سفارت ایران در فرانسه تعیین شد و در آنجا به تحصیل علم پرداخت (۱۲۸۰ق). چهار سال بعد به ایران بازگشت و مترجم مخصوص ناصرالدینشاه قاجار شد و لقب «صنیعالدوله» گرفت و ادارۀ روزنامهها، دارالطباعه (چاپخانه) و دارالترجمۀ دولتی به او واگذار شد و در ۱۲۸۹ق، مسئول ادارۀ نامۀ دانشوران و انطباعات گردید. همچنین عضو دارالشورای دولتی (۱۲۹۹ق)، از فعالان انجمن جغرافیای پاریس (۱۳۰۰ق) و عضو انجمن آسیایی پاریس، لندن و روسیه (۱۳۰۳ق) و وزیر انطباعات بود. وی موفق به دریافت لقب اعتمادالسلطنه گردید و همواره در سفرها همراه شاه بود. او طرفدار اصلاحات میرزا حسینخان سپهسالار بود و مدتی مدیریت مکتب مجانی را برعهده داشت که سپهسالار تأسیس کرده بود. اعتمادالسلطنه را پس از مرگ در نجف اشرف دفن کردند. ازجمله آثار مهم اوست: تاریخ ایران، روزنامۀ خاطرات اعتمادالسلطنه، تاریخ منتظم ناصری، مرآت البلدان ناصری، مطلعالشمس، دُررالتیجان، التدوین فی جبال شروین، خیرات حسان، و المآثر و الآثار .