هررا، فرانسیسکو د (۱۵۷۶ـ۱۶۵۶): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
هِرِرا، فرانسیسکو دِ (۱۵۷۶ـ۱۶۵۶م)(Herrera, Francisco de)<br/> {{جعبه زندگینامه | |||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =فرانسیسکو د هررا | |عنوان =فرانسیسکو د هررا | ||
|نام =Francisco de Herrera | |نام =Francisco de Herrera | ||
خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}نقاش، باسمهکار<ref>etcher</ref> و مدالساز<ref>medallist | }} | ||
[[پرونده:41064700-3.jpg|بندانگشتی|پرده معراج مریم عذرا اثر فرانسیسکو د هررا]] | |||
نقاش، باسمهکار<ref>etcher</ref> و مدالساز<ref>medallist | |||
</ref> اسپانیایی. ملقب به «مهتر<ref> the Elder | </ref> اسپانیایی. ملقب به «مهتر<ref> the Elder | ||
</ref>» بود. دیوارنگاره<ref> fresco </ref> و صحنههای تاریخی، نقاشی میکرد. آثارش بازنمودِ گذر از مانریسم (شیوهگری)<ref>Mannerism</ref> به باروک<ref> baroque</ref> در اسپانیا است. به شیوهای زمخت و خشن هنرآفرینی میکرد، که نشانههایی از نقاشیهای آغازین دیهگو ولاسکز<ref> Diego Velázquez </ref>، معروف به «تصاویر آشپزخانهای<ref>kitchen pictures</ref>»، در آنها بازیافتنی است؛ نخست نزد ولاسکز هنر آموخت. پدرِ فرانسیسکو دِ هِررای کهتر<ref>Francisco de Herrera the Younger | </ref>» بود. دیوارنگاره<ref> fresco </ref> و صحنههای تاریخی، نقاشی میکرد. آثارش بازنمودِ گذر از [[مانریسم]] (شیوهگری)<ref>Mannerism</ref> به [[باروک]]<ref> baroque</ref> در [[اسپانیا]] است. به شیوهای زمخت و خشن هنرآفرینی میکرد، که نشانههایی از نقاشیهای آغازین [[ولاسکز، دیه گو رودریگس (۱۵۹۹ـ۱۶۶۰)|دیهگو ولاسکز]]<ref> Diego Velázquez </ref>، معروف به «تصاویر آشپزخانهای<ref>kitchen pictures</ref>»، در آنها بازیافتنی است؛ نخست نزد ولاسکز هنر آموخت. پدرِ فرانسیسکو دِ هِررای کهتر<ref>Francisco de Herrera the Younger | ||
</ref> ( | </ref> (۱۶۲۲ـ۱۶۸۵م) بود. زمانیکه به ضرب سکۀ تقلبی متهم شد، به کالج یسوعیان<ref>Jesuits’ College</ref> در [[سویل، شهر|سویل]]<ref> Seville </ref> پناه برد، و در آنجا پردۀ ''قدیس هِرمنگلید در جلال ابدی''<ref>''St Hermengild in Glory'' </ref> را کشید، که بدینوسیله [[فیلیپ چهارم (۱۲۶۸ـ۱۳۱۴م)|فیلیپ چهارم]]<ref>Philip IV </ref> او را عفو کرد. فرانسیسکو دِ هررّای کهتر شاگرد پدرش بود و از بیرحمی و تندخویی پدر به رم گریخت. هررای کهتر در نقاشی از نقش اشیا، گل، میوه، و ماهی مهارت داشت، لیکن دیوارنگاره نیز پدید آورد، و در اواخر عمر تکچهرهسازی نیز میکرد. در ۱۶۶۰م معاون سرپرست آکادمی در سویل شد و نزد [[موریلیو، بارتولومه (ح ۱۶۱۸ـ۱۶۸۲)|موریلیو]]<ref>Murillo | ||
</ref> بهکار پرداخت. نقاشی قدّیس فرانسیس<ref> St Francis </ref> در کلیسای جامع سویل<ref>Seville Cathedral</ref> از آثار اوست؛ پردۀ ''معراج مریم عذرا''<ref>''Assumption of the Virgin'' </ref> در کلیسای آتوچا<ref>Atocha</ref> در مادرید سبب انتصابش به مقام نقاش مخصوص شاه شد. | </ref> بهکار پرداخت. نقاشی [[فرانسیسکو بورجا، قدیس (۱۵۱۰ـ۱۵۷۲)|قدّیس فرانسیس]]<ref> St Francis </ref> در کلیسای جامع سویل<ref>Seville Cathedral</ref> از آثار اوست؛ پردۀ ''معراج مریم عذرا''<ref>''Assumption of the Virgin'' </ref> در کلیسای آتوچا<ref>Atocha</ref> در [[مادرید، شهر|مادرید]] سبب انتصابش به مقام نقاش مخصوص شاه شد. | ||
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۵۸
هِرِرا، فرانسیسکو دِ (۱۵۷۶ـ۱۶۵۶م)(Herrera, Francisco de)
فرانسیسکو د هررا Francisco de Herrera | |
---|---|
زادروز |
۱۵۷۶م |
درگذشت | ۱۶۵۶م |
ملیت | اسپانیایی |
شغل و تخصص اصلی | نقاش |
شغل و تخصص های دیگر | باسمه کار و مدال ساز |
لقب | «مهتر» |
آثار | نقاشی قدیس فرانسیس در کلیسای جامع سویل؛ پرده معراج مریم عذرا در کلیسای آتوچا |
گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
خویشاوندان سرشناس | فرانسیسکو د هررای کهتر (پسر) |
نقاش، باسمهکار[۱] و مدالساز[۲] اسپانیایی. ملقب به «مهتر[۳]» بود. دیوارنگاره[۴] و صحنههای تاریخی، نقاشی میکرد. آثارش بازنمودِ گذر از مانریسم (شیوهگری)[۵] به باروک[۶] در اسپانیا است. به شیوهای زمخت و خشن هنرآفرینی میکرد، که نشانههایی از نقاشیهای آغازین دیهگو ولاسکز[۷]، معروف به «تصاویر آشپزخانهای[۸]»، در آنها بازیافتنی است؛ نخست نزد ولاسکز هنر آموخت. پدرِ فرانسیسکو دِ هِررای کهتر[۹] (۱۶۲۲ـ۱۶۸۵م) بود. زمانیکه به ضرب سکۀ تقلبی متهم شد، به کالج یسوعیان[۱۰] در سویل[۱۱] پناه برد، و در آنجا پردۀ قدیس هِرمنگلید در جلال ابدی[۱۲] را کشید، که بدینوسیله فیلیپ چهارم[۱۳] او را عفو کرد. فرانسیسکو دِ هررّای کهتر شاگرد پدرش بود و از بیرحمی و تندخویی پدر به رم گریخت. هررای کهتر در نقاشی از نقش اشیا، گل، میوه، و ماهی مهارت داشت، لیکن دیوارنگاره نیز پدید آورد، و در اواخر عمر تکچهرهسازی نیز میکرد. در ۱۶۶۰م معاون سرپرست آکادمی در سویل شد و نزد موریلیو[۱۴] بهکار پرداخت. نقاشی قدّیس فرانسیس[۱۵] در کلیسای جامع سویل[۱۶] از آثار اوست؛ پردۀ معراج مریم عذرا[۱۷] در کلیسای آتوچا[۱۸] در مادرید سبب انتصابش به مقام نقاش مخصوص شاه شد.