مونه، کلود (۱۸۴۰ـ۱۹۲۶): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
مونِه، کلود (۱۸۴۰ـ۱۹۲۶)(Monet, Claude)<br/> [[File:38535500.jpg|thumb|تابلوي امپرسيون، طلوع آفتاب، اثر کلود مونه]]
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =کلود مونه
|عنوان =کلود مونه
خط ۲۱: خط ۱۸:
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =حومه ژیورنی(۱۸۸۳؛ موزه هنرهای معاصر تهران)
|آثار =طلوع آفتاب (۱۸۷۲م)، تل علف، کلیسای جامع روآن، حومه ژیورنی (۱۸۸۳م؛ موزه هنرهای معاصر تهران)، زنان در باغ (۱۸۶۷م؛ لوور)، ساحل تروویل (۱۸۷۰م؛ نگارخانه تیت)
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان
خط ۳۰: خط ۲۷:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}
[[پرونده:38535500-2.jpg|بندانگشتی|Impression, Sunrise اثر کلود مونه]]
مونِه، کلود (۱۸۴۰ـ۱۹۲۶م)(Monet, Claude)<br />


نقاش فرانسوی. از پیش‌گامان امپرسیونیسم<ref>Impressionism</ref>، و نمایندۀ وفادار آرمان‌های آن بود، مکتبی که براساس نام تابلوی او، ''امپرسیون: طلوع آفتاب''<ref>''Impression: Sunrise''</ref> (۱۸۷۲) نام‌گذاری شد. در دهۀ ۱۸۷۰ برای بررسی جلوه‌های مختلف نور بر رنگ و فرم، به نقاشی از موضوع‌های واحدی در ساعت‌های مختلف پرداخت. دو مجموعۀ''تل علف''<ref>''Haystacks''</ref> و ''کلیسای جامع روآن''<ref>''Rouen Cathedral''</ref> را در دهۀ ۱۸۹۰ آفرید، و از ۱۸۹۹ به خلق مجموعۀ ''نیلوفرهای آبی''<ref>''Water Lilies''</ref>، در باغ خانه‌اش در ژیوِرنی<ref>Giverny </ref>، نورماندی<ref>Normandy </ref>، پرداخت (خانه‌اش اکنون موزه است). نیز تابلوی ''حومۀ ژیورنی''<ref>''Environs de Giverny''</ref> (۱۸۸۳؛ موزۀ هنرهای معاصر تهران<ref>Tehran Museum of Contemporary Art </ref>) از آثار اوست. مونه جوانی‌اش را در لو هاور (لو آور)<ref>Le Havre </ref> گذراند، و در آن‌جا به تشویق بودَن<ref>Boudin </ref>، کشیدنِ کاریکاتور<ref>caricature </ref> را وانهاد و به منظره‌پردازی در هوای آزاد<ref>open-air </ref> رو آورد. بودَن و یونکینت<ref>Jongkind </ref>، که مونه در ۱۸۶۰ با آنان طرح دوستی ریخت، نکات بسیاری را دربارۀ تأثیرات جوّی به او آموختند. در ۱۸۶۲ به آتلیۀ گلر<ref>Gleyre </ref> در پاریس رفت و با رنوار<ref>Renoir </ref> و سیسلی<ref>Sisley </ref> و بازیّ<ref>Bazille </ref> آشنا شد، و با ایشان در جنگل فونتن‌بلو<ref>Fontainebleau </ref> نقاشی کرد. تا ۱۸۷۰ دلمشغول پروراندن رهیافت تازه‌ای بود که واقع‌گرایی<ref>realism </ref> کوربه<ref>Courbet </ref>، و روش مستقیم مانه<ref>Manet </ref>، در آن نقش داشتند؛ چنان که در پردۀ زیبای ''زنان در باغ''<ref>''Femmes au Jardin''</ref> (۱۸۶۷؛ لوور) و نقاشی مانه‌ایِ ''ساحل تروویل''<ref>''Plage à Trouville''</ref> (۱۸۷۰؛ نگارخانۀ تیت) مشهود است. در وقفۀ حاصل از جنگ، به هلند و سپس لندن رفت، در آن‌جا آثار ترنر<ref>Turner </ref> توجه او را برانگیخت. از ۱۸۷۲ تا ۱۸۷۸ در آرژانتوی<ref>Argenteuil </ref> کار کرد، و کارگاهی شناور، بر روی قایق، ساخت، و شیوۀ بازنمایی نور به‌وسیلۀ رنگ را، به‌اوجِ پختگی رساند. اگرچه مونه همواره هدف ثابتی داشت، هنرش به حد شگفت‌آوری متنوع است. مطالعۀ جلوه‌های مختلف نور در موضوعی واحد، خلق زنجیره‌ایِ آثارش را در پی داشت که هریک از هویّتی خاص برخوردارند، ازجمله منظره‌های برفی وِتوی، تل علف، درختان سپیدار، کلیساهای جامع (روآن)، ونیز، رود تمز<ref>Thames</ref>، و نیلوفرهای آبی. ترکیب‌بندی‌های آثارش نیز، که تأثیر باسمه‌های ژاپنی را با اندکی دقت می‌توان در آن‌ها یافت، بسیار متنوع‌اند؛ در عین حال رنگ را در بازنمایی حالات جوّی، بسیار شاعرانه به‌کار می‌برد.
نقاش فرانسوی. از پیش‌گامان [[امپرسیونیسم]]<ref>Impressionism</ref>، و نمایندۀ وفادار آرمان‌های آن بود، مکتبی که براساس نام تابلوی او، ''امپرسیون: طلوع آفتاب''<ref>''Impression: Sunrise''</ref> (۱۸۷۲م) نام‌گذاری شد. در دهۀ ۱۸۷۰م برای بررسی جلوه‌های مختلف نور بر رنگ و فرم، به نقاشی از موضوع‌های واحدی در ساعت‌های مختلف پرداخت. دو مجموعۀ ''تل علف''<ref>''Haystacks''</ref> و ''کلیسای جامع روآن''<ref>''Rouen Cathedral''</ref> را در دهۀ ۱۸۹۰م آفرید، و از ۱۸۹۹م به خلق مجموعۀ ''نیلوفرهای آبی''<ref>''Water Lilies''</ref>، در باغ خانه‌اش در ژیوِرنی<ref>Giverny </ref>، [[نورماندی]]<ref>Normandy </ref>، پرداخت (خانه‌اش اکنون موزه است). نیز تابلوی ''حومۀ ژیورنی''<ref>''Environs de Giverny''</ref> (۱۸۸۳م؛ [[موزه هنرهای معاصر|موزۀ هنرهای معاصر تهران]]<ref>Tehran Museum of Contemporary Art </ref>) از آثار اوست. مونه جوانی‌اش را در [[لو هاور]] (لو آور)<ref>Le Havre </ref> گذراند، و در آن‌جا به تشویق [[بودن، اوژن (۱۸۲۴ـ۱۸۹۸)|بودَن]]<ref>Boudin </ref>، کشیدنِ کاریکاتور<ref>caricature </ref> را وانهاد و به منظره‌پردازی در هوای آزاد<ref>open-air </ref> رو آورد. بودَن و یونکینت<ref>Jongkind </ref>، که مونه در ۱۸۶۰م با آنان طرح دوستی ریخت، نکات بسیاری را دربارۀ تأثیرات جوّی به او آموختند. در ۱۸۶۲م به آتلیۀ گلر<ref>Gleyre </ref> در [[پاریس، شهر|پاریس]] رفت و با [[رنوار، پیر اوگوست (۱۸۴۱ـ۱۹۱۹)|رنوار]]<ref>Renoir </ref> و [[سیسلی، آلفرد (۱۸۳۹ـ۱۸۹۹)|سیسلی]]<ref>Sisley </ref> و بازیّ<ref>Bazille </ref> آشنا شد، و با ایشان در جنگل [[فونتن بلو|فونتن‌بلو]]<ref>Fontainebleau </ref> نقاشی کرد. تا ۱۸۷۰م دلمشغول پروراندن رهیافت تازه‌ای بود که واقع‌گرایی<ref>realism </ref> [[کوربه، گوستاو (۱۸۱۹ـ۱۸۷۷)|کوربه]]<ref>Courbet </ref>، و روش مستقیم [[مانه، ادوآر (۱۸۳۲ـ۱۸۸۳)|مانه]]<ref>Manet </ref>، در آن نقش داشتند؛ چنان که در پردۀ زیبای ''زنان در باغ''<ref>''Femmes au Jardin''</ref> (۱۸۶۷م؛ لوور) و نقاشی مانه‌ایِ ''ساحل تروویل''<ref>''Plage à Trouville''</ref> (۱۸۷۰م؛ [[نگارخانه تیت|نگارخانۀ تیت]]) مشهود است. در وقفۀ حاصل از جنگ، به [[هلند]] و سپس [[لندن (انگلستان)|لندن]] رفت، در آن‌جا آثار [[ترنر، سیریل (۱۵۷۵ـ۱۶۲۶)|ترنر]]<ref>Turner </ref> توجه او را برانگیخت. از ۱۸۷۲ تا ۱۸۷۸م در [[آرژانتوی]]<ref>Argenteuil </ref> کار کرد، و کارگاهی شناور، بر روی قایق، ساخت، و شیوۀ بازنمایی نور به‌وسیلۀ رنگ را، به‌اوجِ پختگی رساند. اگرچه مونه همواره هدف ثابتی داشت، هنرش به حد شگفت‌آوری متنوع است. مطالعۀ جلوه‌های مختلف نور در موضوعی واحد، خلق زنجیره‌ایِ آثارش را در پی داشت که هریک از هویّتی خاص برخوردارند، ازجمله منظره‌های برفی وِتوی، تل علف، درختان سپیدار، کلیساهای جامع (روآن)، [[ونیز]]، رود تمز<ref>Thames</ref>، و نیلوفرهای آبی. ترکیب‌بندی‌های آثارش نیز، که تأثیر باسمه‌های ژاپنی را با اندکی دقت می‌توان در آن‌ها یافت، بسیار متنوع‌اند؛ در عین حال رنگ را در بازنمایی حالات جوّی، بسیار شاعرانه به‌کار می‌برد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ ‏۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۲

کلود مونه
Claude Monet
زادروز ۱۸۴۰م
درگذشت ۱۹۲۶م
ملیت فرانسوی
شغل و تخصص اصلی نقاش
سبک  امپرسیونیسم
آثار طلوع آفتاب (۱۸۷۲م)، تل علف، کلیسای جامع روآن، حومه ژیورنی (۱۸۸۳م؛ موزه هنرهای معاصر تهران)، زنان در باغ (۱۸۶۷م؛ لوور)، ساحل تروویل (۱۸۷۰م؛ نگارخانه تیت)
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی جهان
Impression, Sunrise اثر کلود مونه

مونِه، کلود (۱۸۴۰ـ۱۹۲۶م)(Monet, Claude)

نقاش فرانسوی. از پیش‌گامان امپرسیونیسم[۱]، و نمایندۀ وفادار آرمان‌های آن بود، مکتبی که براساس نام تابلوی او، امپرسیون: طلوع آفتاب[۲] (۱۸۷۲م) نام‌گذاری شد. در دهۀ ۱۸۷۰م برای بررسی جلوه‌های مختلف نور بر رنگ و فرم، به نقاشی از موضوع‌های واحدی در ساعت‌های مختلف پرداخت. دو مجموعۀ تل علف[۳] و کلیسای جامع روآن[۴] را در دهۀ ۱۸۹۰م آفرید، و از ۱۸۹۹م به خلق مجموعۀ نیلوفرهای آبی[۵]، در باغ خانه‌اش در ژیوِرنی[۶]، نورماندی[۷]، پرداخت (خانه‌اش اکنون موزه است). نیز تابلوی حومۀ ژیورنی[۸] (۱۸۸۳م؛ موزۀ هنرهای معاصر تهران[۹]) از آثار اوست. مونه جوانی‌اش را در لو هاور (لو آور)[۱۰] گذراند، و در آن‌جا به تشویق بودَن[۱۱]، کشیدنِ کاریکاتور[۱۲] را وانهاد و به منظره‌پردازی در هوای آزاد[۱۳] رو آورد. بودَن و یونکینت[۱۴]، که مونه در ۱۸۶۰م با آنان طرح دوستی ریخت، نکات بسیاری را دربارۀ تأثیرات جوّی به او آموختند. در ۱۸۶۲م به آتلیۀ گلر[۱۵] در پاریس رفت و با رنوار[۱۶] و سیسلی[۱۷] و بازیّ[۱۸] آشنا شد، و با ایشان در جنگل فونتن‌بلو[۱۹] نقاشی کرد. تا ۱۸۷۰م دلمشغول پروراندن رهیافت تازه‌ای بود که واقع‌گرایی[۲۰] کوربه[۲۱]، و روش مستقیم مانه[۲۲]، در آن نقش داشتند؛ چنان که در پردۀ زیبای زنان در باغ[۲۳] (۱۸۶۷م؛ لوور) و نقاشی مانه‌ایِ ساحل تروویل[۲۴] (۱۸۷۰م؛ نگارخانۀ تیت) مشهود است. در وقفۀ حاصل از جنگ، به هلند و سپس لندن رفت، در آن‌جا آثار ترنر[۲۵] توجه او را برانگیخت. از ۱۸۷۲ تا ۱۸۷۸م در آرژانتوی[۲۶] کار کرد، و کارگاهی شناور، بر روی قایق، ساخت، و شیوۀ بازنمایی نور به‌وسیلۀ رنگ را، به‌اوجِ پختگی رساند. اگرچه مونه همواره هدف ثابتی داشت، هنرش به حد شگفت‌آوری متنوع است. مطالعۀ جلوه‌های مختلف نور در موضوعی واحد، خلق زنجیره‌ایِ آثارش را در پی داشت که هریک از هویّتی خاص برخوردارند، ازجمله منظره‌های برفی وِتوی، تل علف، درختان سپیدار، کلیساهای جامع (روآن)، ونیز، رود تمز[۲۷]، و نیلوفرهای آبی. ترکیب‌بندی‌های آثارش نیز، که تأثیر باسمه‌های ژاپنی را با اندکی دقت می‌توان در آن‌ها یافت، بسیار متنوع‌اند؛ در عین حال رنگ را در بازنمایی حالات جوّی، بسیار شاعرانه به‌کار می‌برد.

 


  1. Impressionism
  2. Impression: Sunrise
  3. Haystacks
  4. Rouen Cathedral
  5. Water Lilies
  6. Giverny
  7. Normandy
  8. Environs de Giverny
  9. Tehran Museum of Contemporary Art
  10. Le Havre
  11. Boudin
  12. caricature
  13. open-air
  14. Jongkind
  15. Gleyre
  16. Renoir
  17. Sisley
  18. Bazille
  19. Fontainebleau
  20. realism
  21. Courbet
  22. Manet
  23. Femmes au Jardin
  24. Plage à Trouville
  25. Turner
  26. Argenteuil
  27. Thames