آلگاردی، آلساندرو (۱۵۹۸ـ۱۶۵۴): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:10198900-1.jpg|بندانگشتی|آلساندرو آلگاردی]] | |||
آلگاردی، آلِساندرو ( | آلگاردی، آلِساندرو (۱۵۹۸ـ۱۶۵۴م)(Algardi, Alessandro)<br /> [[File:10198900.jpg|thumb|بريدن سر پولس قديس]]مجسمهساز ایتالیایی در شیوۀ [[باروک]]<ref>baroque</ref>. بیشتر در [[بولونیا، شهر|بولونیا]]، [[رم، شهر|رم]]<ref>Rome</ref>، و دربار پاپ هنرآفرینی کرد. از جمله آثار اوست: ''بریدن سر پولس قدیس''<ref>''Decapitation of St Paul''</ref> (۱۶۴۱ـ۱۶۴۷) ـ مجسمهای بزرگتر از اندازۀ طبیعی که اکنون در کلیسای پولس قدیس<ref>San Paolo Church</ref> در بولونیاست؛ مقبرۀ پاپ لئوی یازدهم<ref>Pope Leo XI</ref> (۱۶۳۴ـ۱۶۵۲)، و نقشبرجستۀ<ref>relief</ref> ''پاپ لئو، آتیلا را از رم بیرون میراند''<ref>Pope Leo driving Attil</ref> (۱۶۴۶ـ۱۶۵۳)، هردو در کلیسای پتروس قدیس<ref>St Peter’s</ref> در رم. آلگاردی در بولونیا به دنیا آمد، و در هنرکدۀ [[کاراتچی، خانواده|خانوادۀ کاراتچی]]<ref>Carracci</ref>، که نقاشانی سرشناس بودند، هنر آموخت. بعدها به رم رفت؛ در آنجا پس از [[برنینی، جانلورنتسو (۱۵۹۸ـ۱۶۸۰)|برنینی]]<ref>Bernini</ref>، برجستهترین مجسمهساز شهر شناخته شد. [[اینوکنتیوس دهم]]<ref>Inncocent</ref> کارهایش را پسندید؛ در این دوره برنینی مغضوب شده بود. گرچه آلگاردی به شیوهای معتدلتر و محافظهکارانهتر از برنینی هنرآفرینی میکرد، او نیز از شیوۀ پرتحرک و مهیج باروک بهره میبُرد، و پیکرههایش سرشار از زندگی و حرکت بودند. آلگاردی یادمانهایی نیز در کلیساها اجرا کرد، که دو پیکره از اندودگچ<ref>stucco</ref> برای نمازخانۀ بوندینی<ref>Capella Bondini</ref> در کلیسای سان سیلوسترو<ref>Church of San Silvestro</ref> در رم، از آن جملهاند.<br /> | ||
| |
نسخهٔ ۱۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۱
آلگاردی، آلِساندرو (۱۵۹۸ـ۱۶۵۴م)(Algardi, Alessandro)
مجسمهساز ایتالیایی در شیوۀ باروک[۱]. بیشتر در بولونیا، رم[۲]، و دربار پاپ هنرآفرینی کرد. از جمله آثار اوست: بریدن سر پولس قدیس[۳] (۱۶۴۱ـ۱۶۴۷) ـ مجسمهای بزرگتر از اندازۀ طبیعی که اکنون در کلیسای پولس قدیس[۴] در بولونیاست؛ مقبرۀ پاپ لئوی یازدهم[۵] (۱۶۳۴ـ۱۶۵۲)، و نقشبرجستۀ[۶] پاپ لئو، آتیلا را از رم بیرون میراند[۷] (۱۶۴۶ـ۱۶۵۳)، هردو در کلیسای پتروس قدیس[۸] در رم. آلگاردی در بولونیا به دنیا آمد، و در هنرکدۀ خانوادۀ کاراتچی[۹]، که نقاشانی سرشناس بودند، هنر آموخت. بعدها به رم رفت؛ در آنجا پس از برنینی[۱۰]، برجستهترین مجسمهساز شهر شناخته شد. اینوکنتیوس دهم[۱۱] کارهایش را پسندید؛ در این دوره برنینی مغضوب شده بود. گرچه آلگاردی به شیوهای معتدلتر و محافظهکارانهتر از برنینی هنرآفرینی میکرد، او نیز از شیوۀ پرتحرک و مهیج باروک بهره میبُرد، و پیکرههایش سرشار از زندگی و حرکت بودند. آلگاردی یادمانهایی نیز در کلیساها اجرا کرد، که دو پیکره از اندودگچ[۱۲] برای نمازخانۀ بوندینی[۱۳] در کلیسای سان سیلوسترو[۱۴] در رم، از آن جملهاند.