مونه، کلود (۱۸۴۰ـ۱۹۲۶): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =طلوع آفتاب (۱۸۷۲م)، تل علف، کلیسای جامع روآن، حومه ژیورنی (۱۸۸۳م؛ موزه هنرهای معاصر تهران)، زنان در باغ (۱۸۶۷م؛ لوور)، ساحل تروویل (۱۸۷۰م؛ نگارخانه تیت) | |آثار =امپرسیون: طلوع آفتاب (۱۸۷۲م)، تل علف، کلیسای جامع روآن، حومه ژیورنی (۱۸۸۳م؛ موزه هنرهای معاصر تهران)، زنان در باغ (۱۸۶۷م؛ لوور)، ساحل تروویل (۱۸۷۰م؛ نگارخانه تیت) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان | |گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۳
| کلود مونه Claude Monet | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۴۰م |
| درگذشت | ۱۹۲۶م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| سبک | امپرسیونیسم |
| آثار | امپرسیون: طلوع آفتاب (۱۸۷۲م)، تل علف، کلیسای جامع روآن، حومه ژیورنی (۱۸۸۳م؛ موزه هنرهای معاصر تهران)، زنان در باغ (۱۸۶۷م؛ لوور)، ساحل تروویل (۱۸۷۰م؛ نگارخانه تیت) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
مونِه، کلود (۱۸۴۰ـ۱۹۲۶م)(Monet, Claude)
نقاش فرانسوی. از پیش‌گامان امپرسیونیسم[۱]، و نمایندۀ وفادار آرمان‌های آن بود، مکتبی که براساس نام تابلوی او، امپرسیون: طلوع آفتاب[۲] (۱۸۷۲م) نام‌گذاری شد. در دهۀ ۱۸۷۰م برای بررسی جلوه‌های مختلف نور بر رنگ و فرم، به نقاشی از موضوع‌های واحدی در ساعت‌های مختلف پرداخت. دو مجموعۀ تل علف[۳] و کلیسای جامع روآن[۴] را در دهۀ ۱۸۹۰م آفرید، و از ۱۸۹۹م به خلق مجموعۀ نیلوفرهای آبی[۵]، در باغ خانه‌اش در ژیوِرنی[۶]، نورماندی[۷]، پرداخت (خانه‌اش اکنون موزه است). نیز تابلوی حومۀ ژیورنی[۸] (۱۸۸۳م؛ موزۀ هنرهای معاصر تهران[۹]) از آثار اوست. مونه جوانی‌اش را در لو هاور (لو آور)[۱۰] گذراند، و در آن‌جا به تشویق بودَن[۱۱]، کشیدنِ کاریکاتور[۱۲] را وانهاد و به منظره‌پردازی در هوای آزاد[۱۳] رو آورد. بودَن و یونکینت[۱۴]، که مونه در ۱۸۶۰م با آنان طرح دوستی ریخت، نکات بسیاری را دربارۀ تأثیرات جوّی به او آموختند. در ۱۸۶۲م به آتلیۀ گلر[۱۵] در پاریس رفت و با رنوار[۱۶] و سیسلی[۱۷] و بازیّ[۱۸] آشنا شد، و با ایشان در جنگل فونتن‌بلو[۱۹] نقاشی کرد. تا ۱۸۷۰م دلمشغول پروراندن رهیافت تازه‌ای بود که واقع‌گرایی[۲۰] کوربه[۲۱]، و روش مستقیم مانه[۲۲]، در آن نقش داشتند؛ چنان که در پردۀ زیبای زنان در باغ[۲۳] (۱۸۶۷م؛ لوور) و نقاشی مانه‌ایِ ساحل تروویل[۲۴] (۱۸۷۰م؛ نگارخانۀ تیت) مشهود است. در وقفۀ حاصل از جنگ، به هلند و سپس لندن رفت، در آن‌جا آثار ترنر[۲۵] توجه او را برانگیخت. از ۱۸۷۲ تا ۱۸۷۸م در آرژانتوی[۲۶] کار کرد، و کارگاهی شناور، بر روی قایق، ساخت، و شیوۀ بازنمایی نور به‌وسیلۀ رنگ را، به‌اوجِ پختگی رساند. اگرچه مونه همواره هدف ثابتی داشت، هنرش به حد شگفت‌آوری متنوع است. مطالعۀ جلوه‌های مختلف نور در موضوعی واحد، خلق زنجیره‌ایِ آثارش را در پی داشت که هریک از هویّتی خاص برخوردارند، ازجمله منظره‌های برفی وِتوی، تل علف، درختان سپیدار، کلیساهای جامع (روآن)، ونیز، رود تمز[۲۷]، و نیلوفرهای آبی. ترکیب‌بندی‌های آثارش نیز، که تأثیر باسمه‌های ژاپنی را با اندکی دقت می‌توان در آن‌ها یافت، بسیار متنوع‌اند؛ در عین حال رنگ را در بازنمایی حالات جوّی، بسیار شاعرانه به‌کار می‌برد.
- ↑ Impressionism
- ↑ Impression: Sunrise
- ↑ Haystacks
- ↑ Rouen Cathedral
- ↑ Water Lilies
- ↑ Giverny
- ↑ Normandy
- ↑ Environs de Giverny
- ↑ Tehran Museum of Contemporary Art
- ↑ Le Havre
- ↑ Boudin
- ↑ caricature
- ↑ open-air
- ↑ Jongkind
- ↑ Gleyre
- ↑ Renoir
- ↑ Sisley
- ↑ Bazille
- ↑ Fontainebleau
- ↑ realism
- ↑ Courbet
- ↑ Manet
- ↑ Femmes au Jardin
- ↑ Plage à Trouville
- ↑ Turner
- ↑ Argenteuil
- ↑ Thames