جنگ جانشینی اسپانیا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
جنگ (۱۷۰۱ـ۱۷۱۴) میان | |||
جنگ (۱۷۰۱ـ۱۷۱۴) میان [[بریتانیا]]، [[اتریش]]، [[هلند]]، [[پرتغال]]، و [[دانمارک]] از یک طرف و [[فرانسه]]، [[اسپانیا]]، و [[باواریا]] از طرف دیگر. هنگامی آغاز شد که لوئی چهاردهم سلطنت اسپانیا را به نام نوۀ خود، فیلیپ<ref>Philip </ref>، پذیرفت؛ در حالی‌که بنابر «پیمان تقسیم<ref>Partition Treaty </ref>» اسپانیا (۱۷۰۰) پادشاهی اسپانیا به آرشیدوک کارلِ اتریش<ref>Archduke Charles of Austria </ref> (سپس امپراتور شارل ششم<ref>Charles VI</ref> امپراتوری مقدس روم) می‌رسید. جنگ با پیمان‌های صلح اوترخت<ref>Utrecht </ref> (۱۷۱۳) و راشتات<ref>Rastatt </ref> (۱۷۱۴) پایان یافت؛ فیلیپ پادشاه اسپانیا شناخته شد و بدین‌سان شاخۀ اسپانیایی خاندان شاهی بوربون را بنیاد نهاد. جبل طارق<ref>Gibraltar </ref>، مِنورکا<ref>Menorca </ref>، و نووا اسکوتیا<ref>Nova Scotia</ref> به بریتانیا و بلژیک، میلان، و ناپل به اتریش واگذار شد. | |||
<!--16103900--> | <!--16103900--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۱۹
جنگ جانشینی اسپانیا (War of the Spanish Succession)
جنگ (۱۷۰۱ـ۱۷۱۴) میان بریتانیا، اتریش، هلند، پرتغال، و دانمارک از یک طرف و فرانسه، اسپانیا، و باواریا از طرف دیگر. هنگامی آغاز شد که لوئی چهاردهم سلطنت اسپانیا را به نام نوۀ خود، فیلیپ[۱]، پذیرفت؛ در حالی‌که بنابر «پیمان تقسیم[۲]» اسپانیا (۱۷۰۰) پادشاهی اسپانیا به آرشیدوک کارلِ اتریش[۳] (سپس امپراتور شارل ششم[۴] امپراتوری مقدس روم) می‌رسید. جنگ با پیمان‌های صلح اوترخت[۵] (۱۷۱۳) و راشتات[۶] (۱۷۱۴) پایان یافت؛ فیلیپ پادشاه اسپانیا شناخته شد و بدین‌سان شاخۀ اسپانیایی خاندان شاهی بوربون را بنیاد نهاد. جبل طارق[۷]، مِنورکا[۸]، و نووا اسکوتیا[۹] به بریتانیا و بلژیک، میلان، و ناپل به اتریش واگذار شد.