چاکو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


چاکو (Chaco)<br>
چاکو (Chaco)<br>
[[پرونده: 17009400.jpg | بندانگشتی|رسيس تنسيا، چاکو]]<p>ایالتی در شمال شرقی آرژانتین، با ۹۹,۶۳۳ کیلومتر مربع مساحت و ۸۳۸,۳۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۱). مرکز آن شهر رسیس‌تنسیا<ref>Resistencia</ref>، در جنوب شرقی، است. این ایالت بخشی از منطقۀ خودگردان چاکو در امریکای جنوبی را تشکیل می‌دهد که تا بولیوی و پاراگوئه امتداد دارد و بوته‌زارهای کم‌ارتفاع و دریاچه‌ها و باتلاق‌های فراوانی را دربر دارد. بخش‌های شرقی آن پوشیده از جنگل است، که از درختان آن الوار و جوهر مازو تهیه می‌شود. مهم‌ترین فرآوردۀ آن پنبه است و دامپروری در آن رواج دارد. چاکو تا ۱۹۵۱ بخشی از گران چاکو<ref>Gran Chaco</ref>، جلگه<ref>plain</ref>ای پهناور و مسطح، بود که تا پاراگوئه و بولیوی امتداد داشت. جنگ چاکو<ref>Chaco War</ref> در شمال گران چاکو روی داد.</p><!--17009400-->
[[پرونده: 17009400.jpg | بندانگشتی|رسيس تنسيا، چاکو]]<p>ایالتی در شمال شرقی [[آرژانتین]]، با ۹۹,۶۳۳ کیلومتر مربع مساحت و ۸۳۸,۳۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۱). مرکز آن شهر [[رسیس تنسیا|رسیس‌تنسیا]]<ref>Resistencia</ref>، در جنوب شرقی، است. این ایالت بخشی از منطقۀ خودگردان چاکو در [[امریکای جنوبی، قاره|امریکای جنوبی]] را تشکیل می‌دهد که تا [[بولیوی]] و [[پاراگویه|پاراگوئه]] امتداد دارد و بوته‌زارهای کم‌ارتفاع و دریاچه‌ها و باتلاق‌های فراوانی را دربر دارد. بخش‌های شرقی آن پوشیده از جنگل است، که از درختان آن الوار و جوهر [[مازو]] تهیه می‌شود. مهم‌ترین فرآوردۀ آن پنبه است و دامپروری در آن رواج دارد. چاکو تا ۱۹۵۱ بخشی از گران چاکو<ref>Gran Chaco</ref>، جلگه<ref>plain</ref>ای پهناور و مسطح، بود که تا پاراگوئه و بولیوی امتداد داشت. جنگ چاکو<ref>Chaco War</ref> در شمال گران چاکو روی داد.</p><!--17009400-->





نسخهٔ ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۵

چاکو (Chaco)

رسيس تنسيا، چاکو

ایالتی در شمال شرقی آرژانتین، با ۹۹,۶۳۳ کیلومتر مربع مساحت و ۸۳۸,۳۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۱). مرکز آن شهر رسیس‌تنسیا[۱]، در جنوب شرقی، است. این ایالت بخشی از منطقۀ خودگردان چاکو در امریکای جنوبی را تشکیل می‌دهد که تا بولیوی و پاراگوئه امتداد دارد و بوته‌زارهای کم‌ارتفاع و دریاچه‌ها و باتلاق‌های فراوانی را دربر دارد. بخش‌های شرقی آن پوشیده از جنگل است، که از درختان آن الوار و جوهر مازو تهیه می‌شود. مهم‌ترین فرآوردۀ آن پنبه است و دامپروری در آن رواج دارد. چاکو تا ۱۹۵۱ بخشی از گران چاکو[۲]، جلگه[۳]ای پهناور و مسطح، بود که تا پاراگوئه و بولیوی امتداد داشت. جنگ چاکو[۴] در شمال گران چاکو روی داد.



  1. Resistencia
  2. Gran Chaco
  3. plain
  4. Chaco War