مونش، ادوارد (۱۸۶۳ـ۱۹۴۴): تفاوت میان نسخه‌ها

Edvard Munch
ادوارد مونش; Edvard Munch
زادروز	۱۸۶۳م;
درگذشت	۱۹۴۴م
ملیت	نروژی
نام‌های دیگر	مونک
تحصیلات و محل تحصیل	پاریس و برلین
شغل و تخصص اصلی	نقاش و گرافیست
سبک	اکسپرسیونیسم
آثار	جیغ (۱۸۹۳م)، خودنگاری (۱۸۹۵م)
گروه مقاله	نگارگری و مجسمه سازی جهان

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۵

مونْش، ادوارد (۱۸۶۳ـ۱۹۴۴م)(Munch, Edvard)
(يا: مونک) نقاش و گرافیست نروژی. تأثیر‌گذارترین هنرمند سبک اکسپرسیونیسم^[۱] بود. نقاشی‌هایش بسیار پرهیجان، آکنده از رنگ‌های تند، شکل‌های کژ‌نما، و اغلب بیانگر حالات عاطفی حادّند، همچون جیغ^[۲] (۱۸۹۳م)، که از مشهورترین آثار اوست. هنرش به دو مضمون غالب در دورۀ انحطاط^[۳] اواخر قرن ۱۹م، یعنی مرگ و مسائل جنسی، اولویّت و قدرتی تازه بخشید. مونش در پاریس و برلین درس خواند، و نخستین آثار مهمش را در سال‌های ۱۸۹۲ـ۱۹۰۸م پدید آورد؛ در این زمان بیشتر در آلمان به‌سر ‌برد. نخست از سمبولیست^[۴]ها، و سپس از ون‌گوگ^[۵] و گوگن^[۶] تأثیر پذیرفت، و آن‌گاه سبک بیانی خاص خود را پروراند. ترکیب‌‌بندی‌هایش را به پهنه‌های وسیعی از رنگ غلیظ، خطوط محیطی پرپیچ‌وتاب، ضربه‌ قلم‌های خشن، و چهره‌ها و بدن‌های بی‌قواره تقلیل داد. نخستین نمایشگاه آثارش در برلین (۱۸۹۲م)، در هنرمندان جوان آلمانی تأثیر بسیاری نهاد. افریز زندگی^[۷] (دهۀ ۱۸۹۰م) که زنجیره‌ای از نقاشی‌های نمادین است، برخی از شاخص‌ترین آثار او را دربر دارد. مونش در ۱۹۰۸م دچار بحران روانی شد، و به نروژ بازگشت. دیوارنگاره‌هایی (۱۹۱۰ـ۱۹۱۵م) در تالارهای اجتماعات دانشگاه اسلو^[۸]، ازجمله آثار متأخر اویند. چاپنقش سنگی‌^[۹]اش با نام خودنگاری^[۱۰] (۱۸۹۵م) در موزۀ هنرهای معاصر تهران^[۱۱] نگهداری می‌شود.

↑ expressionism
↑ The Scream
↑ decadence
↑ Symbolist
↑ van Gogh
↑ Gauguin
↑ Frieze of Life
↑ Oslo University
↑ lithograph
↑ Self-Portrait
↑ Tehran Museum of Contemporary Art

[1] xpressionism

[2] The Scream

[3] ↑ decadence

[4] Symbolist

[5] van Gogh

[6] Gauguin

[7] Frieze of Life

[8] Oslo University

[9] thograph

[10] Self-Portrait

[11] Tehran Museum of Contemporary Art

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-مونْش، ادوارد (۱۸۶۳ـ۱۹۴۴م)(Munch, Edvard)<br/> {{جعبه زندگینامه
+{{جعبه زندگینامه
 |عنوان =ادوارد مونش
 |نام =Edvard Munch
@@ خط ۲۷: / خط ۲۷: @@
 |پست تخصصی =
 |باشگاه =
-}}(يا: مونک) نقاش و گرافیست نروژی. تأثیر‌گذارترین هنرمند سبک [[اکسپرسیونیسم (هنر)|اکسپرسیونیسم]]<ref>expressionism </ref> بود. نقاشی‌هایش بسیار پرهیجان، آکنده از رنگ‌های تند، شکل‌های کژ‌نما، و اغلب بیانگر حالات عاطفی حادّند، همچون ''جیغ''<ref>''The Scream''</ref> (۱۸۹۳م)، که از مشهورترین آثار اوست. هنرش به دو مضمون غالب در دورۀ انحطاط<ref>decadence </ref> اواخر قرن ۱۹م، یعنی مرگ و مسائل جنسی، اولویّت و قدرتی تازه بخشید. مونش در [[پاریس، شهر|پاریس]] و [[برلین]] درس خواند، و نخستین آثار مهمش را در سال‌های ۱۸۹۲ـ۱۹۰۸م پدید آورد؛ در این زمان بیشتر در [[آلمان]] به‌سر ‌برد. نخست از سمبولیست<ref>Symbolist </ref>ها، و سپس از [[ون گوگ، ونسان (۱۸۵۳ـ۱۸۹۰)|ون‌گوگ]]<ref>van Gogh </ref> و [[گوگن، پل (۱۸۴۸ـ۱۹۰۳)|گوگن]]<ref>Gauguin </ref> تأثیر پذیرفت، و آن‌گاه سبک بیانی خاص خود را پروراند. ترکیب‌‌بندی‌هایش را به پهنه‌های وسیعی از رنگ غلیظ، خطوط محیطی پرپیچ‌وتاب، ضربه‌ قلم‌های خشن، و چهره‌ها و بدن‌های بی‌قواره تقلیل داد. نخستین نمایشگاه آثارش در برلین (۱۸۹۲م)، در هنرمندان جوان آلمانی تأثیر بسیاری نهاد. ''افریز زندگی''<ref>''Frieze of Life''</ref> (دهۀ ۱۸۹۰م) که زنجیره‌ای از نقاشی‌های نمادین است، برخی از شاخص‌ترین آثار او را دربر دارد. مونش در ۱۹۰۸م دچار بحران روانی شد، و به [[نروژ]] بازگشت. دیوارنگاره‌هایی (۱۹۱۰ـ۱۹۱۵م) در تالارهای اجتماعات دانشگاه اسلو<ref>Oslo University </ref>، ازجمله آثار متأخر اویند. چاپنقش سنگی‌<ref>lithograph </ref>اش با نام ''خودنگاری''<ref>''Self-Portrait''</ref> (۱۸۹۵م) در موزۀ هنرهای معاصر تهران<ref>Tehran Museum of Contemporary Art</ref> نگهداری می‌شود.
+}}
 [[پرونده:38531900-3.jpg|بندانگشتی|جیغ اثر ادوارد مونش]]
+مونْش، ادوارد (۱۸۶۳ـ۱۹۴۴م)(Munch, Edvard)<br/>
+(يا: مونک) نقاش و گرافیست نروژی. تأثیر‌گذارترین هنرمند سبک [[اکسپرسیونیسم (هنر)|اکسپرسیونیسم]]<ref>expressionism </ref> بود. نقاشی‌هایش بسیار پرهیجان، آکنده از رنگ‌های تند، شکل‌های کژ‌نما، و اغلب بیانگر حالات عاطفی حادّند، همچون ''جیغ''<ref>''The Scream''</ref> (۱۸۹۳م)، که از مشهورترین آثار اوست. هنرش به دو مضمون غالب در دورۀ انحطاط<ref>decadence </ref> اواخر قرن ۱۹م، یعنی مرگ و مسائل جنسی، اولویّت و قدرتی تازه بخشید. مونش در [[پاریس، شهر|پاریس]] و [[برلین]] درس خواند، و نخستین آثار مهمش را در سال‌های ۱۸۹۲ـ۱۹۰۸م پدید آورد؛ در این زمان بیشتر در [[آلمان]] به‌سر ‌برد. نخست از سمبولیست<ref>Symbolist </ref>ها، و سپس از [[ون گوگ، ونسان (۱۸۵۳ـ۱۸۹۰)|ون‌گوگ]]<ref>van Gogh </ref> و [[گوگن، پل (۱۸۴۸ـ۱۹۰۳)|گوگن]]<ref>Gauguin </ref> تأثیر پذیرفت، و آن‌گاه سبک بیانی خاص خود را پروراند. ترکیب‌‌بندی‌هایش را به پهنه‌های وسیعی از رنگ غلیظ، خطوط محیطی پرپیچ‌وتاب، ضربه‌ قلم‌های خشن، و چهره‌ها و بدن‌های بی‌قواره تقلیل داد. نخستین نمایشگاه آثارش در برلین (۱۸۹۲م)، در هنرمندان جوان آلمانی تأثیر بسیاری نهاد. ''افریز زندگی''<ref>''Frieze of Life''</ref> (دهۀ ۱۸۹۰م) که زنجیره‌ای از نقاشی‌های نمادین است، برخی از شاخص‌ترین آثار او را دربر دارد. مونش در ۱۹۰۸م دچار بحران روانی شد، و به [[نروژ]] بازگشت. دیوارنگاره‌هایی (۱۹۱۰ـ۱۹۱۵م) در تالارهای اجتماعات دانشگاه اسلو<ref>Oslo University </ref>، ازجمله آثار متأخر اویند. چاپنقش سنگی‌<ref>lithograph </ref>اش با نام ''خودنگاری''<ref>''Self-Portrait''</ref> (۱۸۹۵م) در موزۀ هنرهای معاصر تهران<ref>Tehran Museum of Contemporary Art</ref> نگهداری می‌شود.
 &nbsp;