باتاویا، جمهوری: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
باتاویا، جمهوری (Batavian Republic) | باتاویا، جمهوری (Batavian Republic) | ||
نامی که فرانسوی‌ها در ۱۷۹۵م به [[هلند]]<ref name=":0">Netherland</ref> دادند. این جمهوری تا زمان تأسیس پادشاهی هلند (۱۸۱۴م)، در پایان [[جنگ های | نامی که فرانسوی‌ها در ۱۷۹۵م به [[هلند]]<ref name=":0">Netherland</ref> دادند. این جمهوری تا زمان تأسیس پادشاهی هلند (۱۸۱۴م)، در پایان [[جنگ های ناپلئونی|جنگ‌های ناپلئونی]]<ref name=":1">Napoleonic Wars</ref>، برقرار بود. | ||
در اوایل 1795م، مداخله جمهوری فرانسه منجر به سقوط جمهوری قدیمی هلند شد. جمهوری جدید از حمایت گسترده مردم هلند بهره برد و محصول یک انقلاب واقعی مردمی بود. با این حال، با حمایت مسلحانه ارتش انقلابی فرانسه تأسیس شد. سیاست این کشور عمیقاً تحت تأثیر فرانسوی‌ها بود. با این وجود، فرآیند ایجاد یک قانون اساسی مکتوب هلند عمدتاً توسط عوامل سیاسی داخلی و نه تحت تأثیر فرانسه هدایت می شد تا اینکه ناپلئون دولت هلند را مجبور کرد که برادرش، [[بناپارت، لوئی|لوئی بناپارت]]، را به عنوان پادشاه بپذیرد. | در اوایل 1795م، مداخله جمهوری فرانسه منجر به سقوط جمهوری قدیمی هلند شد. جمهوری جدید از حمایت گسترده مردم هلند بهره برد و محصول یک انقلاب واقعی مردمی بود. با این حال، با حمایت مسلحانه ارتش انقلابی فرانسه تأسیس شد. سیاست این کشور عمیقاً تحت تأثیر فرانسوی‌ها بود. با این وجود، فرآیند ایجاد یک قانون اساسی مکتوب هلند عمدتاً توسط عوامل سیاسی داخلی و نه تحت تأثیر فرانسه هدایت می شد تا اینکه ناپلئون دولت هلند را مجبور کرد که برادرش، [[بناپارت، لوئی|لوئی بناپارت]]، را به عنوان پادشاه بپذیرد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۳۹
باتاویا، جمهوری (Batavian Republic)
نامی که فرانسوی‌ها در ۱۷۹۵م به هلند[۱] دادند. این جمهوری تا زمان تأسیس پادشاهی هلند (۱۸۱۴م)، در پایان جنگ‌های ناپلئونی[۲]، برقرار بود.
در اوایل 1795م، مداخله جمهوری فرانسه منجر به سقوط جمهوری قدیمی هلند شد. جمهوری جدید از حمایت گسترده مردم هلند بهره برد و محصول یک انقلاب واقعی مردمی بود. با این حال، با حمایت مسلحانه ارتش انقلابی فرانسه تأسیس شد. سیاست این کشور عمیقاً تحت تأثیر فرانسوی‌ها بود. با این وجود، فرآیند ایجاد یک قانون اساسی مکتوب هلند عمدتاً توسط عوامل سیاسی داخلی و نه تحت تأثیر فرانسه هدایت می شد تا اینکه ناپلئون دولت هلند را مجبور کرد که برادرش، لوئی بناپارت، را به عنوان پادشاه بپذیرد.