دونیتستی، گائتانو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان =گائتانو دونیتستی | ||
|نام =Gaetano Donizetti | |نام =Gaetano Donizetti | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|سمت =استاد اپراکمیک | |سمت =استاد اپراکمیک | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =لوکرتسیا بورجا ( | |آثار =لوکرتسیا بورجا (۱۸۳۳م)؛ لوچیا دی لامرمور (۱۸۳۵م)؛ دختر سرهنگ (۱۸۳۵م) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =موسیقی | |گروه مقاله =موسیقی | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} دونیتستی، گائِتانو ( | }} دونیتستی، گائِتانو (۱۷۹۷ـ۱۸۴۸م)(Donizetti, Gaetano)<br/> | ||
[[پرونده:Gaetano.jpg|بندانگشتی| | [[پرونده:Gaetano.jpg|بندانگشتی|گائتانو دونیتستی]] | ||
آهنگ‌ساز ایتالیایی. بیش از ۶۰ اپرا آفرید، ازجمله آثار اوست: ''لوکرِتسیا بورجا''<ref>''Lucrezia Borgia''</ref> ( | آهنگ‌ساز ایتالیایی. بیش از ۶۰ اپرا آفرید، ازجمله آثار اوست: ''لوکرِتسیا بورجا''<ref>''Lucrezia Borgia''</ref> (۱۸۳۳م)، ''لوچیا دی لامِّرمور''<ref>'' Lucia di Lammermoor ''</ref> (۱۸۳۵م)، ''دختر سرهنگ''<ref>''La Fille du régiment''</ref> (۱۸۳۵م)، ''محبوبه''<ref> ''La Favorite''</ref> (۱۸۴۰م)، و ''دون پاسکواله''<ref> ''Don Pasquale''</ref> (۱۸۴۳م). این اپراها نشان از نفوذ [[روسینی، جوآکینو (۱۷۹۲ ـ ۱۸۶۸)|روسّینی]]<ref> Rossini</ref> و [[بلینی، وینچنتسو (۱۸۰۱ـ۱۸۳۵)|بلّینی]]<ref> Bellini</ref> دارند، و خصوصیت ویژه‌شان جریانی از ملودی‌های بیانگرانه است. دونیتستی در [[برگامو، شهر|برگامو]]<ref> Bergamo</ref> و لیچِئو فیلارمونیکو<ref> Liceo Filarmonico</ref> در [[بولونیا، شهر|بولونیا]] تحصیل کرد. برای فرار از سلطۀ پدرش وارد ارتش شد و در ۱۸۱۸م در [[ونیز]] نخستین اپرای خود، ''اِنریکو اهل بورگونیا''<ref>'' Enrico di Borgogna''</ref>، را به‌روی صحنه برد. اپرایی که نام او را پرآوازه ساخت، ''آنّا بولنا''<ref> ''Anna Bolena''</ref> نام داشت که در ۱۸۳۰م در [[میلان، شهر|میلان]] بهاجرا درآمد، البته او تا آن هنگام بیش از ۳۰ اپرا نوشته بود. در نوشتن اپراهای جدی چیره‌دست بود، و نبوغ خود را در آفرینش ملودی و استادی‌اش را در ساخت گروه‌خوانیِ نمایشی بهاجرا می‌گذاشت، و در زمینۀ اپراکمیک<ref> comic opera</ref> نیز استاد بود، و آثاری همچون ''دختر سرهنگ''، ''اکسیر عشق''<ref> ''L’elisir d’amore''</ref> (۱۸۳۲م)، و ''دون پاسکواله'' داشت. نخستین اجراهای خوب این آثار با خوانندگان بزرگی همچون جودیتّا گریزی<ref> Giuditta Grisi</ref> و لوئیجی لابلاش<ref> Luigi Lablache</ref> انجام پذیرفت؛ در دوران معاصر، خوانندگانی همچون [[کالاس، ماریا (۱۹۲۳ـ۱۹۷۷)|ماریا کالاس]]<ref> Maria Callas </ref>، [[ساترلند، جوآن (۱۹۲۶)|جوون ساترلند]]<ref>Joan Sutherland</ref>، و مونسرات کابایه<ref> Montserrat Caballé</ref> شنوندگان جدیدی برای آثار او، خصوصاً اپراهای جدی فراموش‌شده‌اش، فراهم آوردند. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۳۰
| گائتانو دونیتستی Gaetano Donizetti | |
|---|---|
| زادروز |
۱۷۹۷م |
| درگذشت | ۱۸۴۸م |
| ملیت | ایتالیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در برگامو و لیچیو فیلارمونیکو در بولونیا |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز |
| آثار | لوکرتسیا بورجا (۱۸۳۳م)؛ لوچیا دی لامرمور (۱۸۳۵م)؛ دختر سرهنگ (۱۸۳۵م) |
| گروه مقاله | موسیقی |
دونیتستی، گائِتانو (۱۷۹۷ـ۱۸۴۸م)(Donizetti, Gaetano)
آهنگ‌ساز ایتالیایی. بیش از ۶۰ اپرا آفرید، ازجمله آثار اوست: لوکرِتسیا بورجا[۱] (۱۸۳۳م)، لوچیا دی لامِّرمور[۲] (۱۸۳۵م)، دختر سرهنگ[۳] (۱۸۳۵م)، محبوبه[۴] (۱۸۴۰م)، و دون پاسکواله[۵] (۱۸۴۳م). این اپراها نشان از نفوذ روسّینی[۶] و بلّینی[۷] دارند، و خصوصیت ویژه‌شان جریانی از ملودی‌های بیانگرانه است. دونیتستی در برگامو[۸] و لیچِئو فیلارمونیکو[۹] در بولونیا تحصیل کرد. برای فرار از سلطۀ پدرش وارد ارتش شد و در ۱۸۱۸م در ونیز نخستین اپرای خود، اِنریکو اهل بورگونیا[۱۰]، را به‌روی صحنه برد. اپرایی که نام او را پرآوازه ساخت، آنّا بولنا[۱۱] نام داشت که در ۱۸۳۰م در میلان بهاجرا درآمد، البته او تا آن هنگام بیش از ۳۰ اپرا نوشته بود. در نوشتن اپراهای جدی چیره‌دست بود، و نبوغ خود را در آفرینش ملودی و استادی‌اش را در ساخت گروه‌خوانیِ نمایشی بهاجرا می‌گذاشت، و در زمینۀ اپراکمیک[۱۲] نیز استاد بود، و آثاری همچون دختر سرهنگ، اکسیر عشق[۱۳] (۱۸۳۲م)، و دون پاسکواله داشت. نخستین اجراهای خوب این آثار با خوانندگان بزرگی همچون جودیتّا گریزی[۱۴] و لوئیجی لابلاش[۱۵] انجام پذیرفت؛ در دوران معاصر، خوانندگانی همچون ماریا کالاس[۱۶]، جوون ساترلند[۱۷]، و مونسرات کابایه[۱۸] شنوندگان جدیدی برای آثار او، خصوصاً اپراهای جدی فراموش‌شده‌اش، فراهم آوردند.