پونتورمو، یاکوپو دا (۱۴۹۴م ـ۱۵۵۷): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه زندگینامه|عنوان=یاکوپو دا پونْتورمو|نام=Jacopo da Pontormo|نام دیگر=|نام اصلی=یاکوپو کارّوتچی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۴۹۴م|تاریخ مرگ=۱۵۵۷م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=خاکسپاری (ح ۱۵۲۵م)، تابلوی یوسف در مصر (۱۵۱۷م)، دیوارنگاره ورتومنوس و پومونا در ویلای مدیچی|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
{{جعبه زندگینامه|عنوان=یاکوپو دا پونتورمو|نام=Jacopo da Pontormo|نام دیگر=|نام اصلی=یاکوپو کارّوتچی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۴۹۴م|تاریخ مرگ=۱۵۵۷م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=خاکسپاری (ح ۱۵۲۵م)، تابلوی یوسف در مصر (۱۵۱۷م)، دیوارنگاره ورتومنوس و پومونا در ویلای مدیچی|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}


پونْتورمو، یاکوپو دا (۱۴۹۴م ـ۱۵۵۷م)(Pontormo, Jacopo da)
پونْتورمو، یاکوپو دا (۱۴۹۴م ـ۱۵۵۷م)(Pontormo, Jacopo da)


[[File:13208500.jpg|thumb|پونْتورمو، ياکوپو دا]]
[[File:13208500.jpg|thumb|خاکسپاری اثر ياکوپو دا پورنتورمو]]


(نام اصلی: یاکوپو کارّوتچی<ref>Jacopo Carucci</ref>) نقاش ایتالیایی. از [[مانریسم|مانریست‌]]<ref>Mannerist </ref>های (شیوه‌گران) سرآمد بود. با نقاشی بدن‌های لاغر متشنج و رنگ‌های تند چشم‌آزار، سبکی کاملاً بدیع را پروراند. از پرآوازه‌ترین آثارش، ''خاکسپاری''<ref>''The Deposition'' </ref> (ح ۱۵۲۵م؛ سانتا فِلیچیتا<ref>Santa Felicità </ref>، [[فلورانس]]<ref>Florence </ref>) درخور ذکر است، که ترکیب‌بندی خارق‌العاده‌ای با پیکرهای به‌هم‌پیچیده در رنگ صورتی، زردِ لیمویی، و سبزِ روشن دارد. سبک اولیۀ او که منادی مانریسم (شیوه‌گری) فلورانسی بود از [[آندرآ دل سارتو|آندرِ‌آ دل سارتو]]<ref>Andrea del Sarto </ref> و [[بارتولومئو، فرا|فرا بارتولومئو]]<ref>Fra Bartolommeo </ref> مایه می‌گرفت؛ تابلوی ''یوسف در مصر''<ref>''Joseph in Egypt'' </ref> (۱۵۱۷م؛ [[نگارخانه ملی لندن|نگارخانۀ ملی لندن]]<ref>National Gallery, London </ref>) و نخستین نقاشی محرابی<ref>altarpiece</ref> مهم او برای سان میکله ویسدومینی<ref> San Michele Visdomini</ref> (۱۵۱۸م) از آن جمله‌اند. در دهۀ ۱۵۲۰م سبک کارش، با تأثیر از [[میکلانژ]] تغییر کرد؛ ازجمله در دیوارنگارۀ<ref> fresco </ref> ''وِرتومنوس و پومونا''<ref>''Vertumnus and Pomona''</ref> در ویلای مدیچی<ref> Medici </ref> در پودجو آکایانو<ref>Poggio a Caiano </ref>. دیوارنگاره‌های پونتورمو در چِرتوزا دی وال دِما<ref>Certosa di Val d’Ema </ref> (۱۵۲۳م) نیز از آشنایی‌اش با آثار [[دورر، آلبرشت (۱۴۷۱م ـ۱۵۲۸)|آلبرشت دورِر]]<ref>Albrecht Dürer </ref> و میکلانژ خبر می‌دهند. دیوارنگاره‌اش در جایگاه همسرایان<ref>choir </ref> کلیسای سان لورنتسو<ref>San Lorenzo </ref> با درگذشتِ او نیمه‌تمام ماند، و [[بروندزینو، آنیولو (۱۵۰۳ـ۱۵۷۲)|بروندزینو]]<ref>Bronzino</ref> آن را به‌انجام رساند. خاطرات اواخر عمر پونتورمو، از گوشه‌گیری و تنهایی‌اش حکایت دارد.
(نام اصلی: یاکوپو کارّوتچی<ref>Jacopo Carucci</ref>) نقاش ایتالیایی. از [[مانریسم|مانریست‌]]<ref>Mannerist </ref>های (شیوه‌گران) سرآمد بود. با نقاشی بدن‌های لاغر متشنج و رنگ‌های تند چشم‌آزار، سبکی کاملاً بدیع را پروراند. از پرآوازه‌ترین آثارش، ''خاکسپاری''<ref>''The Deposition'' </ref> (ح ۱۵۲۵م؛ سانتا فِلیچیتا<ref>Santa Felicità </ref>، [[فلورانس]]<ref>Florence </ref>) درخور ذکر است، که ترکیب‌بندی خارق‌العاده‌ای با پیکرهای به‌هم‌پیچیده در رنگ صورتی، زردِ لیمویی، و سبزِ روشن دارد. سبک اولیۀ او که منادی مانریسم (شیوه‌گری) فلورانسی بود از [[آندرآ دل سارتو|آندرِ‌آ دل سارتو]]<ref>Andrea del Sarto </ref> و [[بارتولومئو، فرا|فرا بارتولومئو]]<ref>Fra Bartolommeo </ref> مایه می‌گرفت؛ تابلوی ''یوسف در مصر''<ref>''Joseph in Egypt'' </ref> (۱۵۱۷م؛ [[نگارخانه ملی لندن|نگارخانۀ ملی لندن]]<ref>National Gallery, London </ref>) و نخستین نقاشی محرابی<ref>altarpiece</ref> مهم او برای سان میکله ویسدومینی<ref> San Michele Visdomini</ref> (۱۵۱۸م) از آن جمله‌اند. در دهۀ ۱۵۲۰م سبک کارش، با تأثیر از [[میکلانژ]] تغییر کرد؛ ازجمله در دیوارنگارۀ<ref> fresco </ref> ''وِرتومنوس و پومونا''<ref>''Vertumnus and Pomona''</ref> در ویلای مدیچی<ref> Medici </ref> در پودجو آکایانو<ref>Poggio a Caiano </ref>. دیوارنگاره‌های پونتورمو در چِرتوزا دی وال دِما<ref>Certosa di Val d’Ema </ref> (۱۵۲۳م) نیز از آشنایی‌اش با آثار [[دورر، آلبرشت (۱۴۷۱م ـ۱۵۲۸)|آلبرشت دورِر]]<ref>Albrecht Dürer </ref> و میکلانژ خبر می‌دهند. دیوارنگاره‌اش در جایگاه همسرایان<ref>choir </ref> کلیسای سان لورنتسو<ref>San Lorenzo </ref> با درگذشتِ او نیمه‌تمام ماند، و [[بروندزینو، آنیولو (۱۵۰۳ـ۱۵۷۲)|بروندزینو]]<ref>Bronzino</ref> آن را به‌انجام رساند. خاطرات اواخر عمر پونتورمو، از گوشه‌گیری و تنهایی‌اش حکایت دارد.


&nbsp;
<br /><!--13208500-->
 
&nbsp;
 
<br/> <!--13208500-->


[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]]
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]]

نسخهٔ ‏۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۲۳

یاکوپو دا پونتورمو
Jacopo da Pontormo
زادروز ۱۴۹۴م
درگذشت ۱۵۵۷م
ملیت ایتالیایی
شغل و تخصص اصلی نقاش
نام اصلی یاکوپو کارّوتچی
آثار خاکسپاری (ح ۱۵۲۵م)، تابلوی یوسف در مصر (۱۵۱۷م)، دیوارنگاره ورتومنوس و پومونا در ویلای مدیچی
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی جهان

پونْتورمو، یاکوپو دا (۱۴۹۴م ـ۱۵۵۷م)(Pontormo, Jacopo da)

خاکسپاری اثر ياکوپو دا پورنتورمو

(نام اصلی: یاکوپو کارّوتچی[۱]) نقاش ایتالیایی. از مانریست‌[۲]های (شیوه‌گران) سرآمد بود. با نقاشی بدن‌های لاغر متشنج و رنگ‌های تند چشم‌آزار، سبکی کاملاً بدیع را پروراند. از پرآوازه‌ترین آثارش، خاکسپاری[۳] (ح ۱۵۲۵م؛ سانتا فِلیچیتا[۴]، فلورانس[۵]) درخور ذکر است، که ترکیب‌بندی خارق‌العاده‌ای با پیکرهای به‌هم‌پیچیده در رنگ صورتی، زردِ لیمویی، و سبزِ روشن دارد. سبک اولیۀ او که منادی مانریسم (شیوه‌گری) فلورانسی بود از آندرِ‌آ دل سارتو[۶] و فرا بارتولومئو[۷] مایه می‌گرفت؛ تابلوی یوسف در مصر[۸] (۱۵۱۷م؛ نگارخانۀ ملی لندن[۹]) و نخستین نقاشی محرابی[۱۰] مهم او برای سان میکله ویسدومینی[۱۱] (۱۵۱۸م) از آن جمله‌اند. در دهۀ ۱۵۲۰م سبک کارش، با تأثیر از میکلانژ تغییر کرد؛ ازجمله در دیوارنگارۀ[۱۲] وِرتومنوس و پومونا[۱۳] در ویلای مدیچی[۱۴] در پودجو آکایانو[۱۵]. دیوارنگاره‌های پونتورمو در چِرتوزا دی وال دِما[۱۶] (۱۵۲۳م) نیز از آشنایی‌اش با آثار آلبرشت دورِر[۱۷] و میکلانژ خبر می‌دهند. دیوارنگاره‌اش در جایگاه همسرایان[۱۸] کلیسای سان لورنتسو[۱۹] با درگذشتِ او نیمه‌تمام ماند، و بروندزینو[۲۰] آن را به‌انجام رساند. خاطرات اواخر عمر پونتورمو، از گوشه‌گیری و تنهایی‌اش حکایت دارد.


  1. ↑ Jacopo Carucci
  2. ↑ Mannerist
  3. ↑ The Deposition
  4. ↑ Santa Felicità
  5. ↑ Florence
  6. ↑ Andrea del Sarto
  7. ↑ Fra Bartolommeo
  8. ↑ Joseph in Egypt
  9. ↑ National Gallery, London
  10. ↑ altarpiece
  11. ↑ San Michele Visdomini
  12. ↑ fresco
  13. ↑ Vertumnus and Pomona
  14. ↑ Medici
  15. ↑ Poggio a Caiano
  16. ↑ Certosa di Val d’Ema
  17. ↑ Albrecht Dürer
  18. ↑ choir
  19. ↑ San Lorenzo
  20. ↑ Bronzino
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=پونتورمو،_یاکوپو_دا_(۱۴۹۴م_ـ۱۵۵۷)&oldid=2010213197»