بورومینی، فرانچسکو (۱۵۹۹ـ۱۶۶۷): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[پرونده:12379000.jpg|بندانگشتی|فرانچسکو بورومینی]] | [[پرونده:12379000.jpg|بندانگشتی|فرانچسکو بورومینی]] | ||
[[پرونده:12379000-2.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه]] | [[پرونده:12379000-2.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه]] | ||
بورّومینی، فرانچسکو ( | بورّومینی، فرانچسکو (۱۵۹۹ـ۱۶۶۷م)(Borromini, Francesco) | ||
(نام اصلی: فرانچسکو کاستلّی) معمار ایتالیایی، در شیوۀ [[باروک]]<ref>baroque | (نام اصلی: فرانچسکو کاستلّی) معمار ایتالیایی، در شیوۀ [[باروک]]<ref>baroque | ||
</ref> زادۀ [[ | </ref> زادۀ [[سوئیس]]. یکی از دو معمار بسیار مهم رُم در قرن ۱۷م بود ([[برنینی، جانلورنتسو (۱۵۹۸ـ۱۶۸۰)|برنینی]]<ref>Bernini </ref> رقیب اصلیاش بهشمار میرفت). طرحهای برنینی متکلف و نمایشی بودند، اما بورّومینی که شاگرد او بود، تعبیری غیرمتعارف و بیپیرایه از زبان کلاسیک<ref>classical </ref> معماری را بهکار میبست. نبوغ وی در کلیساهای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه<ref>San Carlo alle Quattro Fontane </ref> (۱۶۳۷ـ۱۶۴۱م)، سنت ایوُ دِلا ساپیینزا<ref>Sant’ Ivo della Sapienza </ref> (۱۶۴۰ـ۱۶۴۳م) و کلیسای کوچک سان فیلیپو نری<ref>Oratory of San Filippo Neri </ref> (۱۶۳۸ـ۱۶۵۰م) مشهود است. بهسبب تلقّی زیرکانه و خلاف عرفش از فضا و نور شهرت یافت. طرحهایش به جای تناسبات انسانی، بیشتر بر اشکال هندسی مبتنیاند. بورّومینی نخست در [[میلان، شهر|میلان]] سنگتراشی میکرد، و سپس در ۱۶۲۰م به رُم رفت. در ابتدا نزد کارلو مادرنو<ref>Carlo Maderno </ref> (۱۵۵۶ـ۱۶۲۹م)، از خویشاوندان دور خود، در کلیسای سنپیِترو، و سپس بههمراه برنینی روی کاخ باربرینی<ref>Palazzo Barberini </ref> کار کرد. پس از درگذشت مادرنو، کار نزد برنینی را پی گرفت، و سرانجام بزرگترین رقیب او شد. طرح بسیار بدیع بورّومینی برای نمای کلیسای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه (۱۶۶۵ـ۱۶۶۷م) که گنبدی بیضیشکل داشت، او را در سراسر اروپا مشهور کرد. طرحهای بعدیاش عبارتبودند از سانتا آگنس<ref>Santa Agnese </ref> در پیازا ناوُنا<ref>Piazza Navona </ref> (۱۶۵۳ـ۱۶۵۷م) و نمای کالژیو دی پروپاگاندا فیده<ref>Collegio di Propaganda Fide</ref> (ح ۱۶۶۰م). | ||
<br /> <!--12379000--> | <br /> <!--12379000--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۱۰
| فرانچسکو بورّومینی Francesco Borromini | |
|---|---|
| زادروز |
سوئیس ۱۵۹۹م |
| درگذشت | ۱۶۶۷م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | معمار |
| نام اصلی | فرانچسکو کاستلّی |
| آثار |
نمای کلیسای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه (۱۶۶۵ـ۱۶۶۷)که گنبدی بیضیشکل سانتا آگنس در پیازا ناوُنا (۱۶۵۳ـ۱۶۵۷) و نمای کالژیو دی پروپاگاندا فیده (ح ۱۶۶۰) |
| گروه مقاله | معماری |
بورّومینی، فرانچسکو (۱۵۹۹ـ۱۶۶۷م)(Borromini, Francesco)
(نام اصلی: فرانچسکو کاستلّی) معمار ایتالیایی، در شیوۀ باروک[۱] زادۀ سوئیس. یکی از دو معمار بسیار مهم رُم در قرن ۱۷م بود (برنینی[۲] رقیب اصلیاش بهشمار میرفت). طرحهای برنینی متکلف و نمایشی بودند، اما بورّومینی که شاگرد او بود، تعبیری غیرمتعارف و بیپیرایه از زبان کلاسیک[۳] معماری را بهکار میبست. نبوغ وی در کلیساهای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه[۴] (۱۶۳۷ـ۱۶۴۱م)، سنت ایوُ دِلا ساپیینزا[۵] (۱۶۴۰ـ۱۶۴۳م) و کلیسای کوچک سان فیلیپو نری[۶] (۱۶۳۸ـ۱۶۵۰م) مشهود است. بهسبب تلقّی زیرکانه و خلاف عرفش از فضا و نور شهرت یافت. طرحهایش به جای تناسبات انسانی، بیشتر بر اشکال هندسی مبتنیاند. بورّومینی نخست در میلان سنگتراشی میکرد، و سپس در ۱۶۲۰م به رُم رفت. در ابتدا نزد کارلو مادرنو[۷] (۱۵۵۶ـ۱۶۲۹م)، از خویشاوندان دور خود، در کلیسای سنپیِترو، و سپس بههمراه برنینی روی کاخ باربرینی[۸] کار کرد. پس از درگذشت مادرنو، کار نزد برنینی را پی گرفت، و سرانجام بزرگترین رقیب او شد. طرح بسیار بدیع بورّومینی برای نمای کلیسای جامع سان کارلو آله کواترو فونتانه (۱۶۶۵ـ۱۶۶۷م) که گنبدی بیضیشکل داشت، او را در سراسر اروپا مشهور کرد. طرحهای بعدیاش عبارتبودند از سانتا آگنس[۹] در پیازا ناوُنا[۱۰] (۱۶۵۳ـ۱۶۵۷م) و نمای کالژیو دی پروپاگاندا فیده[۱۱] (ح ۱۶۶۰م).