شایق، عبدالله (تفلیس ۱۸۸۱ـ باکو ۱۹۵۹): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
[[پرونده:26047600-1.jpg|بندانگشتی|عبدالله شایق]] | [[پرونده:26047600-1.jpg|بندانگشتی|عبدالله شایق]] | ||
شایق، عبدالله (تفلیس ۱۸۸۱ـ باکو ۱۹۵۹)<br> | شایق، عبدالله (تفلیس ۱۸۸۱ـ باکو ۱۹۵۹)<br> | ||
<p>داستاننویس، نمایشنامهنویس، مترجم و شاعر آذربایجانی. در [[تفلیس]] و [[خراسان]] درس خواند. سپس به [[باکو]] رفت (۱۹۰۱) و تا ۱۹۳۴ به تدریس در مدارس ابتدایی آنجا پرداخت. درونمایۀ آثارش اعم از شعر، داستان، نمایشنامه و رمان مسائلی چون میهندوستی؛ آزادی، انقلاب، نابرابری طبقاتی، زندگی زحمتکشان و طبیعت است. شایق به زبانهای فارسی و روسی تسلط داشته و آثاری از [[نظامی گنجوی، ابومحمد الیاس (گنجه ح ۵۳۵ـ۶۱۴ق)|نظامی]]، [[فردوسی طوسی، ابوالقاسم (طوس ۳۲۹ـ ۴۱۷/۴۱۱ق)|فردوسی]]، [[پوشکین، الکساندر | <p>داستاننویس، نمایشنامهنویس، مترجم و شاعر آذربایجانی. در [[تفلیس]] و [[خراسان]] درس خواند. سپس به [[باکو]] رفت (۱۹۰۱) و تا ۱۹۳۴ به تدریس در مدارس ابتدایی آنجا پرداخت. درونمایۀ آثارش اعم از شعر، داستان، نمایشنامه و رمان مسائلی چون میهندوستی؛ آزادی، انقلاب، نابرابری طبقاتی، زندگی زحمتکشان و طبیعت است. شایق به زبانهای فارسی و روسی تسلط داشته و آثاری از [[نظامی گنجوی، ابومحمد الیاس (گنجه ح ۵۳۵ـ۶۱۴ق)|نظامی]]، [[فردوسی طوسی، ابوالقاسم (طوس ۳۲۹ـ ۴۱۷/۴۱۱ق)|فردوسی]]، [[پوشکین، الکساندر|پوشکین]]، [[لرمانتوف، میخائیل|لرمانتوف]] و دیگران به ترکی آذری ترجمه کرده است. او را بنیادگذار نمایشنامهنویسی کودکان در آذربایجان میدانند. شایق دو دوره نمایندۀ مجلس باکو بود و نشان لنین و [[پرچم سرخ]] گرفت. تألیفاتش بسیار است. از آثارش: رمانهای ''قهرمانان عصر ما'' (۱۹۱۳ـ۱۹۱۸) و ''ارس'' (۱۹۳۸)؛ نمایشنامههای ''آذرخش'' (۱۹۲۶) و'' نوشابه'' (۱۹۴۵)؛ داستانهای منظوم کودکانۀ ''روباه به حج میرود،'' ''خانم تقتق''؛ ''کوچ'' (۱۹۱۰)؛ کتابهای درسی ''عینک کودکان'' (۱۹۰۷) و ''کتاب قرائت'' (۱۹۲۴)؛ کمدی'' یک ساعت خلیفه بودن'' (۱۹۵۷).</p> | ||
<br><!--26047600--> | <br><!--26047600--> | ||
[[رده:ادبیات سایر کشورها]] | [[رده:ادبیات سایر کشورها]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۲۵
| عبدالله شایق Arthur Adamov | |
|---|---|
| زادروز |
تفلیس ۱۸۸۱م |
| درگذشت | باکو ۱۹۵۹م |
| ملیت | آذربایجانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تفلیس و خراسان |
| شغل و تخصص اصلی | داستاننویس، نمایشنامهنویس، شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | مترجم |
| فعالیت های مهم | بنیادگذار نمایشنامهنویسی کودکان در آذربایجان |
| سمت | دو دوره نمایندۀ مجلس باکو |
| آثار |
رمان: قهرمانان عصر ما (۱۹۱۳ـ۱۹۱۸) و ارس (۱۹۳۸) نمایشنامه: آذرخش (۱۹۲۶) و نوشابه (۱۹۴۵) |
| گروه مقاله | ادبیات سایر کشورها و تیاتر |
| جوایز و افتخارات | نشان لنین و پرچم سرخ |
شایق، عبدالله (تفلیس ۱۸۸۱ـ باکو ۱۹۵۹)
داستاننویس، نمایشنامهنویس، مترجم و شاعر آذربایجانی. در تفلیس و خراسان درس خواند. سپس به باکو رفت (۱۹۰۱) و تا ۱۹۳۴ به تدریس در مدارس ابتدایی آنجا پرداخت. درونمایۀ آثارش اعم از شعر، داستان، نمایشنامه و رمان مسائلی چون میهندوستی؛ آزادی، انقلاب، نابرابری طبقاتی، زندگی زحمتکشان و طبیعت است. شایق به زبانهای فارسی و روسی تسلط داشته و آثاری از نظامی، فردوسی، پوشکین، لرمانتوف و دیگران به ترکی آذری ترجمه کرده است. او را بنیادگذار نمایشنامهنویسی کودکان در آذربایجان میدانند. شایق دو دوره نمایندۀ مجلس باکو بود و نشان لنین و پرچم سرخ گرفت. تألیفاتش بسیار است. از آثارش: رمانهای قهرمانان عصر ما (۱۹۱۳ـ۱۹۱۸) و ارس (۱۹۳۸)؛ نمایشنامههای آذرخش (۱۹۲۶) و نوشابه (۱۹۴۵)؛ داستانهای منظوم کودکانۀ روباه به حج میرود، خانم تقتق؛ کوچ (۱۹۱۰)؛ کتابهای درسی عینک کودکان (۱۹۰۷) و کتاب قرائت (۱۹۲۴)؛ کمدی یک ساعت خلیفه بودن (۱۹۵۷).