اسب راهنما: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
نوعی اسب دارای اندام کوچک و قد کوتاه (60 تا 110 سانتیمتر) به نامهای اسب مینیاتوری<ref>Miniature Horse</ref>، اسب عروسکی<ref>Teddy Horse</ref> و مینی اسب<ref>Mini Horse</ref> در جهان و اسب کوتوله و اسبچه در ایران شناخته شده است. نژادهای قدیمی چون نژاد پونی<ref>Pony</ref> اصالتاً از ولز (بریتانیا) و نژاد شتلند<ref>Shetland</ref> اصالتاً از اسکاتلند بعداً با جفتگیری نژاد دلخواه از نظر جثه، هوش، فرمانبری، اجتماعی بودن، آموزشپذیری و چالاکی به دست آمده است. البته هنوز اصلاح نژادی ادامه دارد. رنگهای مختلف از طیفهای تیره تا روشن دارند و رنگ سفید آن پرطرفدار است. میانگین عمر اسبهای مینیاتوری 40 سال و نسبت به عمر 13سالۀ سگها، چند برابر است. معمولاً برای راهنمایی مسیر، حمل کیف و چرخ دستی یا کشیدن سورتمه استفاده میشوند. از اینرو برای نابینایان، ناشنوایان و دیگر معلولان سودمند هستند. افرادی به دلیل ترس از سگ، باورهای مذهبی، هزینههای کمتر در نگهداری و یا دلایل دیگر به جای راهنمای سگ، راهنمای اسب را ترجیح میدهند. هماکنون خانوادههای مسلمان در آمریکا و اروپا برای فرزند نابینا، اسب راهنما را ترجیح میدهند. | نوعی اسب دارای اندام کوچک و قد کوتاه (60 تا 110 سانتیمتر) به نامهای اسب مینیاتوری<ref>Miniature Horse</ref>، اسب عروسکی<ref>Teddy Horse</ref> و مینی اسب<ref>Mini Horse</ref> در جهان و اسب کوتوله و اسبچه در ایران شناخته شده است. نژادهای قدیمی چون نژاد پونی<ref>Pony</ref> اصالتاً از ولز (بریتانیا) و نژاد شتلند<ref>Shetland</ref> اصالتاً از اسکاتلند بعداً با جفتگیری نژاد دلخواه از نظر جثه، هوش، فرمانبری، اجتماعی بودن، آموزشپذیری و چالاکی به دست آمده است. البته هنوز اصلاح نژادی ادامه دارد. رنگهای مختلف از طیفهای تیره تا روشن دارند و رنگ سفید آن پرطرفدار است. میانگین عمر اسبهای مینیاتوری 40 سال و نسبت به عمر 13سالۀ سگها، چند برابر است. معمولاً برای راهنمایی مسیر، حمل کیف و چرخ دستی یا کشیدن سورتمه استفاده میشوند. از اینرو برای نابینایان، ناشنوایان و دیگر معلولان سودمند هستند. افرادی به دلیل ترس از سگ، باورهای مذهبی، هزینههای کمتر در نگهداری و یا دلایل دیگر به جای راهنمای سگ، راهنمای اسب را ترجیح میدهند. هماکنون خانوادههای مسلمان در آمریکا و اروپا برای فرزند نابینا، اسب راهنما را ترجیح میدهند. | ||
'''تاریخچه''' | |||
این نوع اسب بعد از 1600م در اروپا مورد توجه قرار گرفت. ابتدا در میان اشراف محبوبیت داشت. بعداً در معادن و جاهای تنگ برای باربری استفاده میشد. اواخر سدۀ 18م به آمریکا برده شد. سال 1943م، در قسمتی از فیلم «مسیر مسدود»<ref>The Blocked Trail</ref>، اسب کوتولهای یک معدنچی نابینا را راهنمایی میکرد و باعث جلب توجه مردم به توانایی این نوع اسب در راهنمایی نابینایان شد. پس از این به عنوان حیوان خدماتی<ref>Service animal</ref> مثل باربری و سیرکها مورد استفاده قرار گرفت؛ تا اینکه در اواخر سده بیستم با اقدامات فراگیر به عنوان اسب راهنما معرفی شد. | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۱۱ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۵۰
اسب راهنما (Guide Horse)
نوعی اسب با تواناییهای هوشی و جسمی ویژه برای کمک به نابینایان. نابینایان به منظور تردد و انجام بعضی امور به کمک و راهنما نیاز دارند. کمک انسانی از قدیم وجود داشته و بعداً یاری حیوانات و در دورۀ جدید استفاده از وسایل مدرن افزوده شد. در بین حیوانات، سگ کارآیی افزونتر داشته و سگ راهنما همواره در خدمت نابینایان بوده است. در سالهای جدید کسانی درصدد جایگزینی اسب راهنما به جای سگ راهنما برآمده و تلاشهای جهانی همچنان ادامه دارد.
نژاد و کارآیی
نوعی اسب دارای اندام کوچک و قد کوتاه (60 تا 110 سانتیمتر) به نامهای اسب مینیاتوری[۱]، اسب عروسکی[۲] و مینی اسب[۳] در جهان و اسب کوتوله و اسبچه در ایران شناخته شده است. نژادهای قدیمی چون نژاد پونی[۴] اصالتاً از ولز (بریتانیا) و نژاد شتلند[۵] اصالتاً از اسکاتلند بعداً با جفتگیری نژاد دلخواه از نظر جثه، هوش، فرمانبری، اجتماعی بودن، آموزشپذیری و چالاکی به دست آمده است. البته هنوز اصلاح نژادی ادامه دارد. رنگهای مختلف از طیفهای تیره تا روشن دارند و رنگ سفید آن پرطرفدار است. میانگین عمر اسبهای مینیاتوری 40 سال و نسبت به عمر 13سالۀ سگها، چند برابر است. معمولاً برای راهنمایی مسیر، حمل کیف و چرخ دستی یا کشیدن سورتمه استفاده میشوند. از اینرو برای نابینایان، ناشنوایان و دیگر معلولان سودمند هستند. افرادی به دلیل ترس از سگ، باورهای مذهبی، هزینههای کمتر در نگهداری و یا دلایل دیگر به جای راهنمای سگ، راهنمای اسب را ترجیح میدهند. هماکنون خانوادههای مسلمان در آمریکا و اروپا برای فرزند نابینا، اسب راهنما را ترجیح میدهند.
تاریخچه
این نوع اسب بعد از 1600م در اروپا مورد توجه قرار گرفت. ابتدا در میان اشراف محبوبیت داشت. بعداً در معادن و جاهای تنگ برای باربری استفاده میشد. اواخر سدۀ 18م به آمریکا برده شد. سال 1943م، در قسمتی از فیلم «مسیر مسدود»[۶]، اسب کوتولهای یک معدنچی نابینا را راهنمایی میکرد و باعث جلب توجه مردم به توانایی این نوع اسب در راهنمایی نابینایان شد. پس از این به عنوان حیوان خدماتی[۷] مثل باربری و سیرکها مورد استفاده قرار گرفت؛ تا اینکه در اواخر سده بیستم با اقدامات فراگیر به عنوان اسب راهنما معرفی شد.