تقی دانشور: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
موسیقىدان، دولتمرد و نویسندهی ایرانی. پدرش (نورمحمد خان) از حکام دورهی [[قاجاریه، سلسله|قاجاریه]] در ولایات مختلف آن زمان بوده است. میرزا تقی توسط [[مزین الدوله، میرزا علی اکبرخان (نطنز ۱۲۲۲ـ۱۳۱۱ش)|مزینالدوله نقاشباشى]] که از بستگان نزدیکش بود، به مدرسهی [[دارالفنون]] وارد شد و پس از تکمیل علوم و فنون آن زمان، در رشتهی موزیک دارالفنون به تحصیل پرداخت. او علم موسیقى غربى را نزد ژنرال لومر فرانسوى (موزیکانچىباشى دربار قاجار و معلم موسیقى دارالفنون) فراگرفت و پس از فراغت از تحصیل و هنگام ورود موسیو دوال (معلم سازهاى زهى که از کشور فرانسه آمده بود) به معاونت او منصوب شد. دانشور در این دوره ضمن انجام خدمت و تدریس موسیقى به محصلین، نواختن ساز ویولن را از موسیو دوال فراگرفته است. او در رجب سال 1311ق با درجهی یاور اولى (سرگردى) از مدرسهی دارالفنون فارغالتحصیل و مشغول خدمات دولتى شد. | |||
دانشور در مشاغل نظامی تا منصب سرتیپى و دریافت لقب اعلمالسلطان از [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلی شاه قاجار]] ارتقاء یافت. در کنار مشاغل دولتی و یادگیری موسیقی کلاسیک، مدتى در کلاس [[اسماعیل زاده، حسین (تهران ح ۱۲۵۰ ـ ح ۱۳۲۰ش)|حسین اسماعیلزاده]] و چندى نیز در خدمت [[میرزا عبدالله|میرزا عبداللَّه]] ردیفهای موسیقی را فراگرفت و نزد حسامالسلطنه به آموزش ویولن پرداخت. او اولین ایرانى است که موسیقی ایرانی را با ویولن و نت نواخته است. خاطرات دربار قاجاریه که از مشاهدات عینى او بوده نزدیک دو سال در مجلهی هفتگى "روشنفکر" منتشر مىشد. | |||
کارهاى هنرى دانشور منحصر بود به تدریس موسیقى؛ آن هم فقط چند سالى در جوانى (در مدرسهی دارالفنون) و آموزش چند نفر از علاقهمندان (اشخاصی مثل محمدعلى شاه قاجار، محمدحسن میرزا، شاهزاده جهانگیر میرزاى حسام و [[مختاری، رکن الدین (اصفهان۱۲۶۶ـ۱۳۵۰ش)|رکنالدین مختارى]]). او در علم پزشکى هم مدتى تحصیل کرده و در بیمارستان دولتى آن زمان (سیناى فعلى) مدت زمانى کارآموزى کرده است. میرزا تقی خان علاوه بر این همه، چند بار در کنسرت [[انجمن اخوت]] به صورت افتخارى شرکت داشته و چند سالى هم در مدرسهی سن لوئى تهران تدریس مىکرده است. بعد از دورهای خدمات نظامی، او در زمان ریاست موسیو نوز بلژیکى، مدتى در گمرک با سمت مترجمى زبان فرانسه و مدتى در وزارت تجارت مشغول خدمت شد. بعدتر با تأسیس وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه، به آنجا منتقل میشود و تا سال 1312ش در مشاغل مهم آن وزارتخانه (مانند ریاست دارالانشاء، ریاست تعلیمات متوسطه، ریاست محاسبات، ریاست پرسنل) و همچنین در سمت مدیرکلى اصفهان و یزد و کاشان و توابع آنها انجام وظیفه کرده. او در سال 1312 با درخواست خودش بازنشسته شد. | |||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
نسخهٔ ۱۰ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۲۶
| تقی دانشور | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1258ش |
| درگذشت | تهران 1339ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | موسیقی- دارالفنون |
| شغل و تخصص اصلی | موسیقیدان |
| شغل و تخصص های دیگر | دولتمرد |
| سبک | موسیقی سنتی |
| گروه مقاله | موسیقی |
تقی دانشور (تهران 1258ش- تهران 1339ش)
موسیقىدان، دولتمرد و نویسندهی ایرانی. پدرش (نورمحمد خان) از حکام دورهی قاجاریه در ولایات مختلف آن زمان بوده است. میرزا تقی توسط مزینالدوله نقاشباشى که از بستگان نزدیکش بود، به مدرسهی دارالفنون وارد شد و پس از تکمیل علوم و فنون آن زمان، در رشتهی موزیک دارالفنون به تحصیل پرداخت. او علم موسیقى غربى را نزد ژنرال لومر فرانسوى (موزیکانچىباشى دربار قاجار و معلم موسیقى دارالفنون) فراگرفت و پس از فراغت از تحصیل و هنگام ورود موسیو دوال (معلم سازهاى زهى که از کشور فرانسه آمده بود) به معاونت او منصوب شد. دانشور در این دوره ضمن انجام خدمت و تدریس موسیقى به محصلین، نواختن ساز ویولن را از موسیو دوال فراگرفته است. او در رجب سال 1311ق با درجهی یاور اولى (سرگردى) از مدرسهی دارالفنون فارغالتحصیل و مشغول خدمات دولتى شد.
دانشور در مشاغل نظامی تا منصب سرتیپى و دریافت لقب اعلمالسلطان از محمدعلی شاه قاجار ارتقاء یافت. در کنار مشاغل دولتی و یادگیری موسیقی کلاسیک، مدتى در کلاس حسین اسماعیلزاده و چندى نیز در خدمت میرزا عبداللَّه ردیفهای موسیقی را فراگرفت و نزد حسامالسلطنه به آموزش ویولن پرداخت. او اولین ایرانى است که موسیقی ایرانی را با ویولن و نت نواخته است. خاطرات دربار قاجاریه که از مشاهدات عینى او بوده نزدیک دو سال در مجلهی هفتگى "روشنفکر" منتشر مىشد.
کارهاى هنرى دانشور منحصر بود به تدریس موسیقى؛ آن هم فقط چند سالى در جوانى (در مدرسهی دارالفنون) و آموزش چند نفر از علاقهمندان (اشخاصی مثل محمدعلى شاه قاجار، محمدحسن میرزا، شاهزاده جهانگیر میرزاى حسام و رکنالدین مختارى). او در علم پزشکى هم مدتى تحصیل کرده و در بیمارستان دولتى آن زمان (سیناى فعلى) مدت زمانى کارآموزى کرده است. میرزا تقی خان علاوه بر این همه، چند بار در کنسرت انجمن اخوت به صورت افتخارى شرکت داشته و چند سالى هم در مدرسهی سن لوئى تهران تدریس مىکرده است. بعد از دورهای خدمات نظامی، او در زمان ریاست موسیو نوز بلژیکى، مدتى در گمرک با سمت مترجمى زبان فرانسه و مدتى در وزارت تجارت مشغول خدمت شد. بعدتر با تأسیس وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه، به آنجا منتقل میشود و تا سال 1312ش در مشاغل مهم آن وزارتخانه (مانند ریاست دارالانشاء، ریاست تعلیمات متوسطه، ریاست محاسبات، ریاست پرسنل) و همچنین در سمت مدیرکلى اصفهان و یزد و کاشان و توابع آنها انجام وظیفه کرده. او در سال 1312 با درخواست خودش بازنشسته شد.