علی قلی جبادار: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=علیقُلیِ جِبادار|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=آلبانی قرون ۱۱ و ۱۲ق|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}علیقُلیِ جِبادار (آلبانی قرون ۱۱ و ۱۲ق)<br> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=علیقُلیِ جِبادار|نام=|نام دیگر=علیقلی بیک فرنگی، علیقلی جبهدار عباسی، و علیقلی آرنااوت|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=آلبانی قرون ۱۱ و ۱۲ق|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=سفیر و فرستاده روسیه (۱۱۲۹ق، مجموعه صدرالدین آقاخان)، شاهزاده خانمی در کنار ندیمههایش (۱۰۸۵ق، موزه ارمیتاژ، سنپترزبورگ)، پرندهای بر درخت بلوط (موزه رضا عباسی، تهران)، و زنی با لباس و آرایش اروپایی و میوههایی در دامنش|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:31106900-3.jpg|بندانگشتی|شاهزاده خانمی در کنار ندیمههایش اثر علیقلی جبادار]] | |||
علیقُلیِ جِبادار (آلبانی قرون ۱۱ و ۱۲ق)<br> | |||
<p>نقاش ایرانی. با نامهای علیقلی بیک فرنگی، علیقلی جبهدار عباسی، و علیقلی آرنااوت نیز شهرت داشت. از هنرمندان عهد شاهعباس دوم بود، که فرنگیسازی را در ایران رواج داد. نقاشیهایش تلفیقی است از شیوۀ کلاسیک اروپایی، و سنّتهای نگارگری ایرانی. در چهرهسازی، طبیعتپردازی، و نقش حیوانات و پرندگان مهارت داشت. بعدها به ایران آمد و دین اسلام را برگزید. محمدعلی بیک از نوادگان این هنرمند است. علیقلی در امور اسلحهداری نیز بسیار تبحّر داشت، چنانکه در بدو ورود به ایران عهدهدار این مقام شد. برخی از آثارش عبارتاند از ''سفیر و فرستادۀ روسیه'' (۱۱۲۹ق، مجموعۀ صدرالدین آقاخان)،'' شاهزاده خانمی در کنار ندیمههایش'' (۱۰۸۵ق، موزۀ ارمیتاژ، سنپترزبورگ)، ''پرندهای بر درخت بلوط'' (موزۀ رضا عباسی، تهران)، و ''زنی با لباس و آرایش اروپایی و میوههایی در دامنش''.</p> | <p>نقاش ایرانی. با نامهای علیقلی بیک فرنگی، علیقلی جبهدار عباسی، و علیقلی آرنااوت نیز شهرت داشت. از هنرمندان عهد شاهعباس دوم بود، که فرنگیسازی را در ایران رواج داد. نقاشیهایش تلفیقی است از شیوۀ کلاسیک اروپایی، و سنّتهای نگارگری ایرانی. در چهرهسازی، طبیعتپردازی، و نقش حیوانات و پرندگان مهارت داشت. بعدها به ایران آمد و دین اسلام را برگزید. محمدعلی بیک از نوادگان این هنرمند است. علیقلی در امور اسلحهداری نیز بسیار تبحّر داشت، چنانکه در بدو ورود به ایران عهدهدار این مقام شد. برخی از آثارش عبارتاند از ''سفیر و فرستادۀ روسیه'' (۱۱۲۹ق، مجموعۀ صدرالدین آقاخان)،'' شاهزاده خانمی در کنار ندیمههایش'' (۱۰۸۵ق، موزۀ ارمیتاژ، سنپترزبورگ)، ''پرندهای بر درخت بلوط'' (موزۀ رضا عباسی، تهران)، و ''زنی با لباس و آرایش اروپایی و میوههایی در دامنش''.</p> | ||
<br><!--31106900--> | <br><!--31106900--> | ||
[[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | [[رده:نگارگری و مجسمه سازی ایران]] | ||
[[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | [[رده:(نگارگری و مجسمه سازی ایران)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۲۳
| علیقُلیِ جِبادار | |
|---|---|
| زادروز |
آلبانی قرون ۱۱ و ۱۲ق |
| ملیت | ایرانی |
| نامهای دیگر | علیقلی بیک فرنگی، علیقلی جبهدار عباسی، و علیقلی آرنااوت |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار | سفیر و فرستاده روسیه (۱۱۲۹ق، مجموعه صدرالدین آقاخان)، شاهزاده خانمی در کنار ندیمههایش (۱۰۸۵ق، موزه ارمیتاژ، سنپترزبورگ)، پرندهای بر درخت بلوط (موزه رضا عباسی، تهران)، و زنی با لباس و آرایش اروپایی و میوههایی در دامنش |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی |
علیقُلیِ جِبادار (آلبانی قرون ۱۱ و ۱۲ق)
نقاش ایرانی. با نامهای علیقلی بیک فرنگی، علیقلی جبهدار عباسی، و علیقلی آرنااوت نیز شهرت داشت. از هنرمندان عهد شاهعباس دوم بود، که فرنگیسازی را در ایران رواج داد. نقاشیهایش تلفیقی است از شیوۀ کلاسیک اروپایی، و سنّتهای نگارگری ایرانی. در چهرهسازی، طبیعتپردازی، و نقش حیوانات و پرندگان مهارت داشت. بعدها به ایران آمد و دین اسلام را برگزید. محمدعلی بیک از نوادگان این هنرمند است. علیقلی در امور اسلحهداری نیز بسیار تبحّر داشت، چنانکه در بدو ورود به ایران عهدهدار این مقام شد. برخی از آثارش عبارتاند از سفیر و فرستادۀ روسیه (۱۱۲۹ق، مجموعۀ صدرالدین آقاخان)، شاهزاده خانمی در کنار ندیمههایش (۱۰۸۵ق، موزۀ ارمیتاژ، سنپترزبورگ)، پرندهای بر درخت بلوط (موزۀ رضا عباسی، تهران)، و زنی با لباس و آرایش اروپایی و میوههایی در دامنش.