اسب راهنما
اسب راهنما (Guide Horse)
نوعی اسب با تواناییهای هوشی و جسمی ویژه برای کمک به نابینایان. نابینایان به منظور تردد و انجام بعضی امور به کمک و راهنما نیاز دارند. کمک انسانی از قدیم وجود داشته و بعداً یاری حیوانات و در دورۀ جدید استفاده از وسایل مدرن افزوده شد. در بین حیوانات، سگ کارآیی افزونتر داشته و سگ راهنما همواره در خدمت نابینایان بوده است. در سالهای جدید کسانی درصدد جایگزینی اسب راهنما به جای سگ راهنما برآمده و تلاشهای جهانی همچنان ادامه دارد.
نژاد و کارآیی
نوعی اسب دارای اندام کوچک و قد کوتاه (60 تا 110 سانتیمتر) به نامهای اسب مینیاتوری[۱]، اسب عروسکی[۲] و مینی اسب[۳] در جهان و اسب کوتوله و اسبچه در ایران شناخته شده است. نژادهای قدیمی چون نژاد پونی[۴] اصالتاً از ولز (بریتانیا) و نژاد شتلند[۵] اصالتاً از اسکاتلند بعداً با جفتگیری نژاد دلخواه از نظر جثه، هوش، فرمانبری، اجتماعی بودن، آموزشپذیری و چالاکی به دست آمده است. البته هنوز اصلاح نژادی ادامه دارد. رنگهای مختلف از طیفهای تیره تا روشن دارند و رنگ سفید آن پرطرفدار است. میانگین عمر اسبهای مینیاتوری 40 سال و نسبت به عمر 13سالۀ سگها، چند برابر است. معمولاً برای راهنمایی مسیر، حمل کیف و چرخ دستی یا کشیدن سورتمه استفاده میشوند. از اینرو برای نابینایان، ناشنوایان و دیگر معلولان سودمند هستند. افرادی به دلیل ترس از سگ، باورهای مذهبی، هزینههای کمتر در نگهداری و یا دلایل دیگر به جای راهنمای سگ، راهنمای اسب را ترجیح میدهند. هماکنون خانوادههای مسلمان در آمریکا و اروپا برای فرزند نابینا، اسب راهنما را ترجیح میدهند.