کورو، ژان باپتیست کامی (۱۷۹۶ـ۱۸۷۵)

ژان باپتیست کامی کورو Jean-Baptiste Camille Corot
زادروز	۱۷۹۶م
درگذشت	۱۸۷۵م
ملیت	فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل	کالج روآن
شغل و تخصص اصلی	نقاش
لقب	بابا کورو
مکتب	باربیزون
آثار	چشم‌انداز گرفته نارنی، تابلوی نهر کلودی، وقفه در کتاب خواندن، برج ناقوس کلیسای دوئه (۱۸۷۱م)
گروه مقاله	نگارگری و مجسمه سازی جهان

کورو، ژان باپتیست کامی (۱۷۹۶ـ۱۸۷۵م)(Corot, Jean-Baptiste Camille)

تابلوی برج ناقوس کلیسای دوئه، اثر کورو

نقاش فرانسوی. شیوه‌ای متمایز در منظره‌پردازی پدید آورد، که در آن بیشتر از رنگ‌هایی با مایه‌های ملایمِ قهوه‌ای، اُخرا و سبز بهره می‌گرفت. آثار آغازینش صحنه‌هایی از ایتالیای دهۀ ۱۸۲۰م است؛ این آثار در نقاشان مکتب باربیزون تأثیر گذاشت. کورو به خواست پدر و مادرش، که صاحب یک بوتیک لباس در پاریس بودند، پس از تحصیل در کالج روآن تا ۱۸۲۲م، در یک مغازۀ پارچه‌فروشی کار کرد. چند ماهی را نزد میشالُنِ جوان گذراند که مطالعۀ طبیعت را از او آموخت، سپس نزد نقاش دیگری با ‌نام ویکتور برتن شاگردی کرد. کورو از آثار کانستبل در سالن ۱۸۲۴م تأثیر گرفت. سال بعد به رم رفت و از چشم‌اندازهای ایتالیا نقاشی کرد؛ بازنمود جلوه‌های آفتاب و اَبر در این آثار، ازجمله در تابلوی نهر کلودی (نگارخانۀ ملی لندن)، نشان از نفوذ کانستبل دارد. گستردگی و وضوح سبْکیِ این آثار، به منظره‌پردازیِ فرانسه مفهومی نو بخشید. نخستین اثرش که در سالن ۱۸۲۷م عرضه شد، چشم‌انداز گرفتۀ نارنی (نگارخانۀ ملی کانادا) نام داشت. در ۱۸۲۸م به فرانسه بازگشت، و شش سال بعد را به خلق شماری از بهترین آثار خود پرداخت. طی آن سال‌ها در پاریس، نورماندی، فونتن‌بلو، ویل داورِی و مکان‌های دیگر هنر آفرید. در آثارش فضای آفتابی و روشن ایتالیا را با استفاده از هماهنگی‌های رنگیِ خاکستریِ نقره‌ای به‌تصویر درآورد. در دوران اقامتش در فونتن‌بلو، با نقاشان مکتب باربیزون آشنایی یافت. زمان بسیاری به‌طول انجامید تا توانست تابلویی را بفروشد، یا شهرت یابد، و فقط از تمجید و تحسین نزدیکانش بهره‌مند می‌شد. در اواخر عمر شهرت یافت و سخاوتمندانه جوایز خود را با هنرمندان ناشناس آن زمان، همچون دومیه تقسیم ‌کرد. نقاشی‌های کورو را می‌توان به‌راحتی به سه گروه تقسیم کرد: نقاشی‌ها و اتودهایی که مستقیماً از روی طبیعت اجرا کرد که عبارت‌اند از منظره‌پردازی‌هایش از ایتالیا، فرانسه، سوئیس، هلند، و نیز پیکره‌هایی که در هوای آزاد و یا در کارگاه پدید آورد؛ دوم تصویرسازی‌های آکادمیک و نمایشگاهی با مضامین دینی، اساطیری، یا ادبی؛ و سوم یادگارهایی از دو دهۀ ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰م، که اتودهایی کوچک از منظره‌اند. نقاشی‌هایی که از پیکر انسان پدید آورد، ازجمله تابلوی وقفه در کتاب خواندن (مؤسسۀ هنر شیکاگو)، و نیز برج ناقوس کلیسای دوئه (۱۸۷۱م، لوور)، از آخرین آثارش، نشان‌دهندۀ توانایی فوق‌العادۀ اوست. این نقاشِ مجرّد، مشهور، و نوع‌دوست، ملقب به «بابا کورو»، منظره‌پردازیِ قرن ۱۹م فرانسه را متحول ساخت، و برای نقاشانی همچون بودَن، پیسارو، برت موریزو و کلاً امپرسیونیستها راه‌گشا بود.

 

---