کورو، ژان باپتیست کامی (۱۷۹۶ـ۱۸۷۵): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان= | {{جعبه زندگینامه|عنوان=ژان باپتیست کامی کورو|نام=Jean-Baptiste Camille Corot|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=بابا کورو|زادروز=۱۷۹۶م|تاریخ مرگ=۱۸۷۵م|دوره زندگی=|ملیت=فرانسوی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=کالج روآن|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=باربیزون|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=چشمانداز گرفته نارنی، تابلوی نهر کلودی، وقفه در کتاب خواندن، برج ناقوس کلیسای دوئه (۱۸۷۱م)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
</ref> تأثیر گذاشت. کورو به خواست پدر و مادرش، که صاحب یک بوتیک لباس در پاریس بودند، پس از تحصیل در کالج روآن<ref>Rouen</ref> تا | کورو، ژان باپتیست کامی (۱۷۹۶ـ۱۸۷۵م)(Corot, Jean-Baptiste Camille)<br/> [[File:35357000.jpg|thumb|تابلوی برج ناقوس کلیسای دوئه، اثر کورو]]نقاش فرانسوی. شیوهای متمایز در منظرهپردازی پدید آورد، که در آن بیشتر از رنگهایی با مایههای ملایمِ قهوهای، اُخرا و سبز بهره میگرفت. آثار آغازینش صحنههایی از ایتالیای دهۀ ۱۸۲۰م است؛ این آثار در نقاشان مکتب باربیزون<ref>Barbizon School | ||
</ref> تأثیر گذاشت. کورو به خواست پدر و مادرش، که صاحب یک بوتیک لباس در [[پاریس، شهر|پاریس]] بودند، پس از تحصیل در کالج روآن<ref>Rouen</ref> تا ۱۸۲۲م، در یک مغازۀ پارچهفروشی کار کرد. چند ماهی را نزد میشالُنِ<ref> Michallon </ref> جوان گذراند که مطالعۀ طبیعت را از او آموخت، سپس نزد نقاش دیگری با نام ویکتور برتن<ref>Victor Bertin </ref> شاگردی کرد. کورو از آثار [[کانستبل، جان (۱۷۷۶ـ۱۸۳۷)|کانستبل]]<ref>Constable </ref> در سالن<ref>Salon </ref> ۱۸۲۴م تأثیر گرفت. سال بعد به [[رم، شهر|رم]] رفت و از چشماندازهای ایتالیا نقاشی کرد؛ بازنمود جلوههای آفتاب و اَبر در این آثار، ازجمله در تابلوی ''نهر کلودی''<ref>''Claudian Aqueduct''</ref> ([[نگارخانه ملی لندن|نگارخانۀ ملی لندن]]<ref> National Gallery, London </ref>)، نشان از نفوذ کانستبل دارد. گستردگی و وضوح سبْکیِ این آثار، به منظرهپردازیِ [[فرانسه]] مفهومی نو بخشید. نخستین اثرش که در سالن ۱۸۲۷م عرضه شد، ''چشمانداز گرفتۀ نارنی''<ref>Vue Prise à Narn''i ''</ref> (نگارخانۀ ملی کانادا<ref>National Gallery of Canada</ref>) نام داشت. در ۱۸۲۸م به فرانسه بازگشت، و شش سال بعد را به خلق شماری از بهترین آثار خود پرداخت. طی آن سالها در پاریس، [[نورماندی]]<ref> Normandy</ref>، [[فونتن بلو|فونتنبلو]]<ref> Fontainebleau </ref>، ویل داورِی<ref>Ville d’Avray </ref> و مکانهای دیگر هنر آفرید. در آثارش فضای آفتابی و روشن [[ایتالیا]] را با استفاده از هماهنگیهای رنگیِ خاکستریِ نقرهای بهتصویر درآورد. در دوران اقامتش در فونتنبلو، با نقاشان مکتب باربیزون آشنایی یافت. زمان بسیاری بهطول انجامید تا توانست تابلویی را بفروشد، یا شهرت یابد، و فقط از تمجید و تحسین نزدیکانش بهرهمند میشد. در اواخر عمر شهرت یافت و سخاوتمندانه جوایز خود را با هنرمندان ناشناس آن زمان، همچون دومیه<ref>Daumier</ref> تقسیم کرد. نقاشیهای کورو را میتوان بهراحتی به سه گروه تقسیم کرد: نقاشیها و اتودهایی که مستقیماً از روی طبیعت اجرا کرد که عبارتاند از منظرهپردازیهایش از [[ایتالیا]]، فرانسه، سوئیس، [[هلند]]، و نیز پیکرههایی که در هوای آزاد و یا در کارگاه پدید آورد؛ دوم تصویرسازیهای آکادمیک<ref> academic</ref> و نمایشگاهی با مضامین دینی، اساطیری، یا ادبی؛ و سوم یادگارهایی از دو دهۀ ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰م، که اتودهایی کوچک از منظرهاند. نقاشیهایی که از پیکر انسان پدید آورد، ازجمله تابلوی ''وقفه در کتاب خواندن''<ref> ''Interrupted Reading''</ref> (مؤسسۀ هنر شیکاگو<ref> Chicago Art Institute</ref>)، و نیز ''برج ناقوس کلیسای دوئه''<ref> ''The Belfry of Douais''</ref> (۱۸۷۱م، [[لوور]]<ref> Louvre </ref>)، از آخرین آثارش، نشاندهندۀ توانایی فوقالعادۀ اوست. این نقاشِ مجرّد، مشهور، و نوعدوست، ملقب به «بابا کورو<ref>Le Père Corot </ref>»، منظرهپردازیِ قرن ۱۹م فرانسه را متحول ساخت، و برای نقاشانی همچون [[بودن، اوژن (۱۸۲۴ـ۱۸۹۸)|بودَن]]<ref>Boudin </ref>، [[پیسارو، کامی (۱۸۳۰ـ۱۹۰۳)|پیسارو]]<ref>Pissarro </ref>، [[موریزو، برت ماری پولین (۱۸۴۱ـ۱۸۹۵)|برت موریزو]]<ref>Berthe Morisot</ref> و کلاً [[امپرسیونیسم|امپرسیونیست]]<ref> Impressionist</ref>ها راهگشا بود. | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۴۱
| ژان باپتیست کامی کورو Jean-Baptiste Camille Corot | |
|---|---|
| زادروز |
۱۷۹۶م |
| درگذشت | ۱۸۷۵م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کالج روآن |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| لقب | بابا کورو |
| آثار | چشمانداز گرفته نارنی، تابلوی نهر کلودی، وقفه در کتاب خواندن، برج ناقوس کلیسای دوئه (۱۸۷۱م) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
کورو، ژان باپتیست کامی (۱۷۹۶ـ۱۸۷۵م)(Corot, Jean-Baptiste Camille)

نقاش فرانسوی. شیوهای متمایز در منظرهپردازی پدید آورد، که در آن بیشتر از رنگهایی با مایههای ملایمِ قهوهای، اُخرا و سبز بهره میگرفت. آثار آغازینش صحنههایی از ایتالیای دهۀ ۱۸۲۰م است؛ این آثار در نقاشان مکتب باربیزون[۱] تأثیر گذاشت. کورو به خواست پدر و مادرش، که صاحب یک بوتیک لباس در پاریس بودند، پس از تحصیل در کالج روآن[۲] تا ۱۸۲۲م، در یک مغازۀ پارچهفروشی کار کرد. چند ماهی را نزد میشالُنِ[۳] جوان گذراند که مطالعۀ طبیعت را از او آموخت، سپس نزد نقاش دیگری با نام ویکتور برتن[۴] شاگردی کرد. کورو از آثار کانستبل[۵] در سالن[۶] ۱۸۲۴م تأثیر گرفت. سال بعد به رم رفت و از چشماندازهای ایتالیا نقاشی کرد؛ بازنمود جلوههای آفتاب و اَبر در این آثار، ازجمله در تابلوی نهر کلودی[۷] (نگارخانۀ ملی لندن[۸])، نشان از نفوذ کانستبل دارد. گستردگی و وضوح سبْکیِ این آثار، به منظرهپردازیِ فرانسه مفهومی نو بخشید. نخستین اثرش که در سالن ۱۸۲۷م عرضه شد، چشمانداز گرفتۀ نارنی[۹] (نگارخانۀ ملی کانادا[۱۰]) نام داشت. در ۱۸۲۸م به فرانسه بازگشت، و شش سال بعد را به خلق شماری از بهترین آثار خود پرداخت. طی آن سالها در پاریس، نورماندی[۱۱]، فونتنبلو[۱۲]، ویل داورِی[۱۳] و مکانهای دیگر هنر آفرید. در آثارش فضای آفتابی و روشن ایتالیا را با استفاده از هماهنگیهای رنگیِ خاکستریِ نقرهای بهتصویر درآورد. در دوران اقامتش در فونتنبلو، با نقاشان مکتب باربیزون آشنایی یافت. زمان بسیاری بهطول انجامید تا توانست تابلویی را بفروشد، یا شهرت یابد، و فقط از تمجید و تحسین نزدیکانش بهرهمند میشد. در اواخر عمر شهرت یافت و سخاوتمندانه جوایز خود را با هنرمندان ناشناس آن زمان، همچون دومیه[۱۴] تقسیم کرد. نقاشیهای کورو را میتوان بهراحتی به سه گروه تقسیم کرد: نقاشیها و اتودهایی که مستقیماً از روی طبیعت اجرا کرد که عبارتاند از منظرهپردازیهایش از ایتالیا، فرانسه، سوئیس، هلند، و نیز پیکرههایی که در هوای آزاد و یا در کارگاه پدید آورد؛ دوم تصویرسازیهای آکادمیک[۱۵] و نمایشگاهی با مضامین دینی، اساطیری، یا ادبی؛ و سوم یادگارهایی از دو دهۀ ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰م، که اتودهایی کوچک از منظرهاند. نقاشیهایی که از پیکر انسان پدید آورد، ازجمله تابلوی وقفه در کتاب خواندن[۱۶] (مؤسسۀ هنر شیکاگو[۱۷])، و نیز برج ناقوس کلیسای دوئه[۱۸] (۱۸۷۱م، لوور[۱۹])، از آخرین آثارش، نشاندهندۀ توانایی فوقالعادۀ اوست. این نقاشِ مجرّد، مشهور، و نوعدوست، ملقب به «بابا کورو[۲۰]»، منظرهپردازیِ قرن ۱۹م فرانسه را متحول ساخت، و برای نقاشانی همچون بودَن[۲۱]، پیسارو[۲۲]، برت موریزو[۲۳] و کلاً امپرسیونیست[۲۴]ها راهگشا بود.
- ↑ Barbizon School
- ↑ Rouen
- ↑ Michallon
- ↑ Victor Bertin
- ↑ Constable
- ↑ Salon
- ↑ Claudian Aqueduct
- ↑ National Gallery, London
- ↑ Vue Prise à Narni
- ↑ National Gallery of Canada
- ↑ Normandy
- ↑ Fontainebleau
- ↑ Ville d’Avray
- ↑ Daumier
- ↑ academic
- ↑ Interrupted Reading
- ↑ Chicago Art Institute
- ↑ The Belfry of Douais
- ↑ Louvre
- ↑ Le Père Corot
- ↑ Boudin
- ↑ Pissarro
- ↑ Berthe Morisot
- ↑ Impressionist