چاپ تیزابی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


چاپِ تیزابی (etching)<br>
چاپِ تیزابی (etching)<br>
[[پرونده: 17001300.jpg | بندانگشتی|چاپِ تيزابي]]<p>اسلوب چاپنقش‌سازی<ref>printmaking</ref>، که در آن سطح لوح فلزی (معمولاً مِس یا روی) با لایه‌ای از ماده‌ای مومی (زمینه) پوشانده می‌شود و سپس بر روی آن با قلم چاپ تیزابی، طراحی می‌گردد. اسید خورنده، قسمت‌های مشخص‌شده را حکاکی یا شیاراندازی می‌کند، و به ‌این ترتیب قسمت‌های شیاردار، مرکب چاپ را در خود نگه می‌دارند. قدیمی‌ترین چاپنقش تیزابی را اورس گراف<ref>Urs Graf </ref> (۱۵۱۳) اجرا کرد. آلبرشت دورِر<ref>Albrecht Dürer </ref> از پیش‌گامان این شیوه به‌شمار می‌آید. وان دایک<ref>Van Dyck </ref> از معاصران خود، تک‌چهره‌هایی با چاپ تیزابی اجرا کرد (این آثار را دستیارانش با شیوۀ حکاکی خطّی<ref>line-engraving </ref> تکمیل کردند ۱۶۲۶ـ۱۶۳۲). ۳۰۰ لوح تیزابیِ رامبرانت<ref>Rembrandt</ref> در اسلوب‌ها و مضامین گوناگون، نشان‌دهندۀ بیان عمیق عواطف در تک‌چهره، منظره، و مضامین برگرفته از کتاب مقدّس، و یا صحنه‌های عادی زندگی‌اند، و او را در زمرۀ برجسته‌ترین باسمه‌کاران قرار می‌دهند. هوگارت<ref>Hogarth </ref> هر دو اسلوب چاپنقش تیزابی و حکاکی خطّی را توأماً به‌کار می‌بُرد؛ رولندسون<ref>Rowlandson</ref> و گیلِری<ref>Gillray </ref> خطوط مرزی آثارشان را با چاپ تیزابی اجرا، و سپس با رنگ‌آمیزی دستی تکمیل می‌کردند. کروم<ref>Crome </ref>، گرتین<ref>Girtin </ref>، کاتمن<ref>Cotman </ref> و ترنر<ref>Turner </ref> از هنرمندانی بودند که در انگلستان نمونه‌هایی از منظره‌ را با ‌استفاده از این اسلوب به‌اجرا درآوردند. در فرانسه تئودور روسو<ref>Théodore Rousseau</ref>، دوبینیی<ref>Daubigny</ref>، کورو<ref>Corot </ref>، میله<ref>Millet </ref>، و مریون<ref>Méryon</ref>، چاپ تیزابی را احیا کردند.</p><!--17001300-->
[[پرونده: 17001300.jpg | بندانگشتی|چاپ تيزابی]]<p>اسلوب چاپنقش‌سازی<ref>printmaking</ref>، که در آن سطح لوح فلزی (معمولاً مِس یا روی) با لایه‌ای از ماده‌ای مومی (زمینه) پوشانده می‌شود و سپس بر روی آن با قلم چاپ تیزابی، طراحی می‌گردد. اسید خورنده، قسمت‌های مشخص‌شده را حکاکی یا شیاراندازی می‌کند، و به ‌این ترتیب قسمت‌های شیاردار، مرکب چاپ را در خود نگه می‌دارند. قدیمی‌ترین چاپنقش تیزابی را [[گراف، اورس (۱۴۸۵م ـ۱۵۲۷)|اورس گراف]]<ref>Urs Graf </ref> (۱۵۱۳م) اجرا کرد. [[دورر، آلبرشت (۱۴۷۱م ـ۱۵۲۸)|آلبرشت دورِر]]<ref>Albrecht Dürer </ref> از پیش‌گامان این شیوه به‌شمار می‌آید. [[وان دایک، آنتونی (۱۵۹۹ـ۱۶۴۱)|وان دایک]]<ref>Van Dyck </ref> از معاصران خود، تک‌چهره‌هایی با چاپ تیزابی اجرا کرد (این آثار را دستیارانش با شیوۀ حکاکی خطّی<ref>line-engraving </ref> تکمیل کردند ۱۶۲۶ـ۱۶۳۲م). ۳۰۰ لوح تیزابیِ [[رامبرانت، هارمنس وان راین (۱۶۰۶ـ۱۶۶۹)|رامبرانت]]<ref>Rembrandt</ref> در اسلوب‌ها و مضامین گوناگون، نشان‌دهندۀ بیان عمیق عواطف در تک‌چهره، منظره، و مضامین برگرفته از کتاب مقدّس، و یا صحنه‌های عادی زندگی‌اند، و او را در زمرۀ برجسته‌ترین باسمه‌کاران قرار می‌دهند. [[هوگارت، دیوید (۱۸۶۲ـ۱۹۲۷)|هوگارت]]<ref>Hogarth </ref> هر دو اسلوب چاپنقش تیزابی و حکاکی خطّی را توأماً به‌کار می‌بُرد؛ [[رولندسون، تامس (۱۷۵۷ـ۱۸۲۷)|رولندسون]]<ref>Rowlandson</ref> و [[گیلری، جیمز (۱۷۵۷ـ۱۸۱۵)|گیلِری]]<ref>Gillray </ref> خطوط مرزی آثارشان را با چاپ تیزابی اجرا، و سپس با رنگ‌آمیزی دستی تکمیل می‌کردند. [[کروم]]<ref>Crome </ref>، [[گرتین، تامس (۱۷۷۵ـ۱۸۰۲)|گرتین]]<ref>Girtin </ref>، [[کاتمن، جان (۱۷۸۲ـ۱۸۴۲)|کاتمن]]<ref>Cotman </ref> و [[ترنر، جوزف (۱۷۷۵-۱۸۵۱)|ترنر]]<ref>Turner </ref> از هنرمندانی بودند که در [[انگلستان]] نمونه‌هایی از منظره‌ را با ‌استفاده از این اسلوب به‌اجرا درآوردند. در [[فرانسه]] [[روسو، تئودور|تئودور روسو]]<ref>Théodore Rousseau</ref>، [[دوبینیی، شارل ـ فرانسوا (۱۸۱۷ـ۱۸۷۸)|دوبینیی]]<ref>Daubigny</ref>، [[کورو، ژان باپتیست کامی (۱۷۹۶ـ۱۸۷۵)|کورو]]<ref>Corot </ref>، [[میله، ژان فرانسوا (۱۸۱۴ـ۱۸۷۵)|میله]]<ref>Millet </ref>، و مریون<ref>Méryon</ref>، چاپ تیزابی را احیا کردند.</p><!--17001300-->





نسخهٔ کنونی تا ‏۳ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۱۵

چاپِ تیزابی (etching)

چاپ تيزابی

اسلوب چاپنقش‌سازی[۱]، که در آن سطح لوح فلزی (معمولاً مِس یا روی) با لایه‌ای از ماده‌ای مومی (زمینه) پوشانده می‌شود و سپس بر روی آن با قلم چاپ تیزابی، طراحی می‌گردد. اسید خورنده، قسمت‌های مشخص‌شده را حکاکی یا شیاراندازی می‌کند، و به ‌این ترتیب قسمت‌های شیاردار، مرکب چاپ را در خود نگه می‌دارند. قدیمی‌ترین چاپنقش تیزابی را اورس گراف[۲] (۱۵۱۳م) اجرا کرد. آلبرشت دورِر[۳] از پیش‌گامان این شیوه به‌شمار می‌آید. وان دایک[۴] از معاصران خود، تک‌چهره‌هایی با چاپ تیزابی اجرا کرد (این آثار را دستیارانش با شیوۀ حکاکی خطّی[۵] تکمیل کردند ۱۶۲۶ـ۱۶۳۲م). ۳۰۰ لوح تیزابیِ رامبرانت[۶] در اسلوب‌ها و مضامین گوناگون، نشان‌دهندۀ بیان عمیق عواطف در تک‌چهره، منظره، و مضامین برگرفته از کتاب مقدّس، و یا صحنه‌های عادی زندگی‌اند، و او را در زمرۀ برجسته‌ترین باسمه‌کاران قرار می‌دهند. هوگارت[۷] هر دو اسلوب چاپنقش تیزابی و حکاکی خطّی را توأماً به‌کار می‌بُرد؛ رولندسون[۸] و گیلِری[۹] خطوط مرزی آثارشان را با چاپ تیزابی اجرا، و سپس با رنگ‌آمیزی دستی تکمیل می‌کردند. کروم[۱۰]، گرتین[۱۱]، کاتمن[۱۲] و ترنر[۱۳] از هنرمندانی بودند که در انگلستان نمونه‌هایی از منظره‌ را با ‌استفاده از این اسلوب به‌اجرا درآوردند. در فرانسه تئودور روسو[۱۴]، دوبینیی[۱۵]، کورو[۱۶]، میله[۱۷]، و مریون[۱۸]، چاپ تیزابی را احیا کردند.



  1. printmaking
  2. Urs Graf
  3. Albrecht Dürer
  4. Van Dyck
  5. line-engraving
  6. Rembrandt
  7. Hogarth
  8. Rowlandson
  9. Gillray
  10. Crome
  11. Girtin
  12. Cotman
  13. Turner
  14. Théodore Rousseau
  15. Daubigny
  16. Corot
  17. Millet
  18. Méryon